Με μεγάλη χαρά και υπερηφάνεια ανακοινώνουμε ότι η μαθήτρια της Β΄ Λυκείου Μαρκέλλα- Κυριακή Βογιατζάκη συμμετείχε και διακρίθηκε, με τον 2ο Έπαινο, στον Πανελλήνιο Μαθητικό Διαγωνισμό Ποίησης 2024-2025, που διοργάνωσαν τα Ιδιωτικά Εκπαιδευτήρια «Παναγία Προυσιώτισσα», στο Αγρίνιο.

Ο φετινός διαγωνισμός, με τίτλο «Ομήρου Νέκυια», απευθυνόταν σε μαθητές/τριες όλων των βαθμίδων της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, από σχολεία της Ελλάδας και του εξωτερικού. Οι συμμετέχοντες/ουσες μπορούσαν να αντλήσουν έμπνευση είτε από το ομηρικό θέμα είτε από άλλο θέμα της επιλογής τους. Η αξιολόγηση πραγματοποιήθηκε από εξαμελή Επιστημονική Επιτροπή και βασίστηκε σε αυστηρά ποιητικά κριτήρια όπως η θεματική συνοχή και η ποιητική μουσικότητα.

Η Μαρκέλλα συμμετείχε με το ποίημα «Σκιές του Νόστου», το οποίο διακρίθηκε για τον λυρισμό του, τη φιλοσοφική διάσταση του νόστου και την ωριμότητα της έκφρασης.

Επίσης, μια ακόμη διάκριση ήλθε για την Μαρκέλλα, από τον «Συλλόγο προς Διάδοσιν Ωφελίμων Βιβλίων», με τη συμμετοχή της στον Πανελλήνιο Μαθητικό Διαγωνισμό Διηγήματος και Ποίησης, με θέμα «Δημήτριος Βικέλας και Ολυμπιακό Ιδεώδες». Ο Σ.Ω.Β. αριθμεί ογδόντα πέντε (85) Μέλη: ακαδημαϊκούς, πανεπιστημιακούς δασκάλους, φιλολόγους, νομικούς, ιατρούς, μηχανικούς, διπλωμάτες κ.ά. Σκοπός του Διαγωνισμού ήταν να ενθαρρύνει την κριτική σκέψη και τη δημιουργικότητα των νέων και ταυτόχρονα να καλλιεργήσει την ανάπτυξη δεξιοτήτων και στάσεων. Μετά από συγκριτική αξιολογική κρίση από ορισθείσα τριμελή Επιτροπή διακεκριμένων φιλολόγων-συγγραφέων, το ποίημα της Μαρκέλλας «Σκαρφαλώνοντας στα Όνειρα» απέσπασε τον 3^ο Έπαινο Ποίησης Λυκείου, μεταξύ των συμμετεχόντων/ουσών.

Η τελετή Απονομής Βραβείων και Επαίνων έγινε στην Αθήνα την Παρασκευή 20 Ιουνίου 2025.

Παραθέτουμε στη συνέχεια τα δύο Βραβευθέντα Ποιήματα

της Μαρκέλλας-Κυριακής Βογιατζάκη

Σκιές του Νόστου

Μες στης θάλασσας την αγκαλιά,
τα νερά ψιθυρίζουν αρχαία ονόματα.
Τι έμεινε από το σπίτι; Τι έμεινε από την πατρίδα,
εκτός από μνήμες που ξεθωριάζουν
σαν παλιές ζωγραφιές στον τοίχο;

Οι σκιές του παρελθόντος χορεύουν στο νου μου,
φωνές αγαπημένες, χέρια που κάποτε με κράτησαν.
Μα τώρα όλα είναι ξένα,
μια απόσταση που δεν γεφυρώνεται.

Στον κάτω κόσμο της λησμονιάς
βυθίζομαι σαν τον Οδυσσέα,
ψάχνω τα μάτια εκείνων που έφυγαν,
ρωτώ τους νεκρούς για την επιστροφή μου.
Η πατρίδα, όμως, είναι ένα φάντασμα που ξεφεύγει.

Ο χρόνος με κλέβει, η μνήμη μου θολώνει,
κι ο νόστος γίνεται πληγή που δεν κλείνει ποτέ.
Χωρίς αιχμές πια οι μνήμες
παραδομένες στο μετάξι της νοσταλγίας,
μα με τις χαρακιές της πίκρας στα χείλη
για ό,τι έμεινε απραγματοποίητο.

Άραγε θα βρω ξανά τη γη που με γέννησε;
Ή θα μείνω για πάντα ένας ξένος,
να πλανιέμαι σε τόπους που δεν με καλωσορίζουν;
Σημαδούρα η ελπίδα μου, σε θαλασσινό ορίζοντα.
Στις φλόγες της αναμονής, η αναζήτηση εγώ.
Η επιστροφή, μία φωτιά που σβήνει και πάλι αναφλέγει.

Μα μέσα μου, βαθιά, μια φωνή επιμένει:
“Η πατρίδα δεν είναι μόνο γη,
είναι ό,τι κουβαλάς στην καρδιά.
Κι όσο ζεις, το ταξίδι ποτέ δεν τελειώνει.”

Σκαρφαλώνοντας στα Όνειρα

Μες στη σιωπή της αυγής, ο αθλητής σηκώνεται,

βαθιά ανάσα, μια προσευχή στη θέληση.

Ο στόχος του, ένας φάρος στο βάθος, λαμπερός μα απόμακρος.

Ο ιδρώτας στάζει, κάθε σταγόνα μια θυσία.

Τα βήματά του μετρούν την πορεία,

καθένα μια μάχη, κάθε ανάσα ένας θρίαμβος.

Μα κι όταν πέφτει, η ήττα τον χαιρετά με πικρό χαμόγελο,

σαν δάσκαλος του ψιθυρίζει:

"Δες, εδώ βρίσκονται οι αλήθειες σου."

Μα η ψυχή δεν λυγά. Δεν τη φοβίζει η ήττα.

Σηκώνεται, σκουπίζει τα δάκρυα του πόνου,

τα μετατρέπει σε σπίθες φωτιάς.

Με μάτια καθαρά, βλέπει το νόημα:

ο θρίαμβος δεν είναι το βάθρο,

είναι η πορεία, η προσπάθεια, το όνειρο.

Γιατί ο αθλητισμός είναι τέχνη του αγώνα,

μια γιορτή της δύναμης και της επιμονής,

ένα πεδίο όπου οι ψυχές ανυψώνονται.

Όπου οι καρδιές δοκιμάζονται, σε μαραθώνιες διαδρομές.

Ελπίδα μετά τη απογοήτευση, γέλιο μετά το κλάμα,

στιγμές ξεχωριστές, που τον απογειώνουν.

Έτσι συνεχίζει, ο αθλητής του φωτός και της σκιάς,

αγκαλιάζοντας τη χαρά της νίκης, μα και το δώρο της ήττας.

Και στο τέλος, καταλαβαίνει:

ό,τι κι αν κερδίσει ή χάσει, η δόξα είναι ήδη δική του.

Οι βραβεύσεις αυτές αποτελούν τιμή για την ίδια, την οικογένειά της αλλά και για ολόκληρη τη σχολική μας κοινότητα και τη Σκιάθο. Θερμά συγχαρητήρια από καρδιάς στη Μαρκέλλα για την έμπνευση, την εκφραστική ωριμότητα και τη λογοτεχνική της δύναμη. Της ευχόμαστε να συνεχίσει να δημιουργεί, να εξερευνά τον κόσμο της Ποίησης και να φωτίζει με τα λόγια της τις ψυχές των αναγνωστών.

Το ταξίδι μόλις ξεκίνησε!!!