Ο παρουσιαστής του Mega, Κώστας Τσουρός μάς ξεναγεί στο όμορφο νησί του, την Σκιάθο αποκαλύπτοντας τα ιδιαίτερα πασχαλινά έθιμα του τόπου.

Από την ενημέρωση μεταπήδησε στην ψυχαγωγία και τα τελευταία δύο χρόνια ο Κώστας Τσουρός είναι ο κεντρικός παρουσιαστής της infotainment εκπομπής «Ακόμα δεν είδες τίποτα» που προβάλλεται στη μεσημεριανή ζώνη του Σαββατοκύριακου, στο Mega.

Ο παρουσιαστής ξεναγεί το iefimerida.gr στον τόπο καταγωγής του, τη Σκιάθο, μοιράζεται τα πασχαλινά έθιμα του τόπου με την ιδιαίτερη περιφορά του Επιταφίου που γίνεται τα ξημερώματα, όπως στο Άγιο Όρος, μιλάει για την αγάπη που έχει για τους παραδοσιακούς χορούς έχοντας πάρει και πτυχίο διδασκαλίας και εξομολογείται την πιο δύσκολη επαγγελματική στιγμή της διαδρομής του.

 

 

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

 

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Κώστας Τσουρός (@tsouroskostas)

Περιέγραψέ μου πώς είναι το Πάσχα στην Σκιάθο. Για παράδειγμα υπάρχει κάποιο ιδιαίτερο έθιμο για τον Επιτάφιο;

Μου αρέσει πάρα πολύ το Πάσχα στην Σκιάθο γιατί είναι παραδοσιακό, ακολουθώ το τελετουργικό και τη μυσταγωγία της Μεγάλης Βδομάδας. Τη Μεγάλη Πέμπτη που διαβάζονται τα 12 Ευαγγέλια βάζουν μπροστά 12 κεριά και με το που τελειώνει κάθε Ευαγγέλιο σβήνουν από ένα κερί.

Υπάρχει ένα μοναδικό έθιμο στο Αιγαίο που γίνεται μόνο στην Σκιάθο: ο Επιτάφιος βγαίνει στις 4 ξημερώματα του Μεγάλου Σαββάτου, δε βγαίνει, όπως παντού, στις 21.00 το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής. Είναι ένα πολύ ωραίο έθιμο, μοναδικό θα έλεγα σε όλη την Ελλάδα, αλλά κάποια στιγμή που το είχα αναφέρει στην εκπομπή μάς είχαν στείλει μήνυμα ότι γίνεται και κάπου στο Ιόνιο.

Όλο το νησί είναι στο πόδι, από τους μικρότερους μέχρι τους μεγαλύτερους σε ηλικία ανθρώπους, με τα κεριά στα χέρια, μέσα σε μια κατανυκτική ατμόσφαιρα όπου ακολουθούν την περιφορά του Επιταφίου. Υπάρχουν δύο ενορίες όπου συναντιούνται οι Επιτάφιοι και είναι όλο το νησί μαζί.

Η λειτουργία ξεκινάει στη 1.00 τα ξημερώματα και στις 4.00 το πρωί γίνεται η περιφορά που διαρκεί μιάμιση ώρα, δηλαδή επιστρέφουμε στις 5.30 πίσω στην ενορία μας. Απ’ ότι γνωρίζω γίνεται αναλογία με το Άγιος Όρος γιατί η Σκιάθος είναι η σκιά του Άθως. Βλέποντας τον χάρτη, το Άγιο Όρος είναι από πάνω και κάτω βρίσκεται η Σκιάθος κι αφού στο Άγιος Όρος ο Επιτάφιος βγαίνει στις 4.00 το πρωί στο νησί κρατάνε αυτό το έθιμο.

Επιπλέον, ακολουθεί ένα ακόμα έθιμο μετά την επιστροφή της περιφορά του Επιταφίου στην εκκλησία: Ο ιερέας χτυπάει την πόρτα του ναού, η οποία είναι κλειδωμένη και συνομιλεί με κάποιον που βρίσκετε μέσα λέγοντας το «Άρατε πύλες». Να ανοίξουν οι πύλες, έχει έρθει ο Χριστός και πρέπει να ανοίξει η Εκκλησία να μπει μέσα. Πρόκειται για ένα πολύ ωραίο, επίσης, έθιμο που ειδικά αν βρεθείς δίπλα στην πύλη κι ακούσεις όλη τη συνομιλία είναι ανατριχιαστικό. Δηλαδή, ο Χριστός είναι ο νικητής της ζωής επί του Άδη και μπαίνει μέσα στο ναό περιμένοντας την Ανάσταση.

Η Μεγάλη Παρασκευή έχει αυτή την πένθιμη ατμόσφαιρα στο νησί, ηχούν οι καμπάνες παντού, γίνεται η πρωινή λειτουργία. Ωστόσο, υπάρχει και εναλλακτική πρόταση για κάποιους που δεν μπορούν να ακολουθήσουν την περιφορά του Επιταφίου τα ξημερώματα, να πάνε στο μοναστήρι της Ιεράς Μονής της Ευαγγελίστριας που είναι στο βουνό. Εκεί η περιφορά γίνεται κανονικά στις 21.00 το βράδυ μέσα στο δάσος σε μια πολύ κατανυκτική ατμόσφαιρα.

 

 

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

 

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Κώστας Τσουρός (@tsouroskostas)

Πώς κυλά η ημέρα του Μεγάλου Σαββάτου; Ποια τα έθιμα της Αναστάσιμης ημέρας που ακολουθείτε στο νησί;

Το πρωί γίνεται η πρώτη Ανάσταση, μετά ο κόσμος είναι έξω και το βράδυ συγκεντρώνονται όλοι για να πάρουν το Άγιο Φως. Παλαιότερα, ερχόταν με ειδική πτήση -είχαμε έναν εφοπλιστή στο νησί, ο οποίος ναύλωνε αεροπλάνο, αλλά από όταν πέθανε το Άγιο Φως έρχεται κανονικά με την πτήση της Aegean.

Κι αυτό το τελετουργικό είναι πολύ ωραίο γιατί πηγαίνει κουστωδία στο αεροδρόμιο να πάρουν το Άγιο Φως με την Φιλαρμονική του δήμου, το κυκλοφορούν στον παραλιακό δρόμο και στο λιμάνι μέχρι να το μεταφέρουν στις εκκλησίες. Υπάρχει μια μυσταγωγία που όποιος τη βιώσει είναι μοναδική. Η διαδρομή από το αεροδρόμιο μέχρι τις εκκλησίες γίνεται με φαναράκια και όταν το Άγιο Φως μπαίνει μέσα στην εκκλησία κουνάνε έντονα τους πολυελαίους -σα να γίνεται σεισμός. 

Παρόλο που μετά την Ανάσταση ο κόσμος φεύγει από την εκκλησία θέλω να σου πω ότι η λειτουργία που ακολουθεί για την επόμενη μιάμιση με δύο ώρες είναι από τις ωραιότερες. Έχω καθίσει μια φορά μέχρι να ολοκληρωθεί η λειτουργία και ένιωσα μεγάλη αγαλλίαση στη ψυχή μου. Έχει ύμνους και χαρμόσυνες μελωδίες που μεταδίδουν την Αγάπη. Αν έχετε τη δυνατότητα να παραμείνετε θα είναι πολύ όμορφο να ακούσετε τη συγκεκριμένη λειτουργία και φυσικά, όποιος επιθυμεί, να κοινωνήσει με την κοινωνία που είναι γνωστή ως κοινωνία «του ληστή».

Πώς περνάς την Κυριακή του Πάσχα με την οικογένεια σου; Θα βοηθήσεις στο ψήσιμο του αρνιού;

Επιστρέφω στο σπίτι τα ξημερώματα και ο πατέρας μου έχει βάλει ήδη το αρνί στη σούβλα. Αυτό είναι και το μόνιμο παράπονο του: ότι δε σηκώνομαι να τον βοηθήσω στο ψήσιμο. Όμως, όταν θα ξυπνήσω βοηθάω πάρα πολύ. Βάζει το αρνί ο πατέρας μου και εγώ το ολοκληρώνω. Ακολουθούμε όλα τα έθιμα της ημέρας: σούβλιασμα, φτιάχνουμε κοκορέτσι, τσουγκρίζουμε αυγά και τρώμε οικογενειακά. Δυστυχώς, έχω χάσει τη γιαγιά και τον παππού μου οπότε είναι λίγο διαφορετικό το Πάσχα από όταν ζούσαν.

 

 

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

 

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Κώστας Τσουρός (@tsouroskostas)

Πολλές φορές φιλοξενώ φίλους μου οπότε κάνουμε ωραία παραδοσιακά γλέντια.

Ο Κώστας Τσουρός έχει πτυχίο διδασκαλίας παραδοσιακών χορών
Χορεύεις παραδοσιακούς χορούς;

Μου αρέσει πάρα πολύ να χορεύω παραδοσιακούς χορούς -έχω πτυχίο διδασκαλίας. Το οφείλω σε μια γυμνάστρια στο σχολείο που είχα, η οποία ασχολιόταν με τους παραδοσιακούς χορούς, μάς έβαλε το μικρόβιο και δίναμε παραστάσεις. Έμενα με ενδιέφερε τόσο πολύ που θέλησα να το εξελίξω πηγαίνοντας στο Λύκειο Ελληνίδων όπου πήρα πτυχίο διδασκαλίας.

Ασχολήθηκα πάρα πολύ με τους παραδοσιακούς χορούς, αλλά με τα χρόνια το έχω παρατήσει. Θυμάμαι τους χορούς για να χορέψω, αλλά το κομμάτι της διδασκαλίας το αφήνω πλέον σε άλλους.

Από τους αγαπημένους μου χορούς είναι τα κρητικά -Πεντοζάλης, Μαλεβιζιώτης, Χανιώτικο συρτό -, τα νησιώτικα, απλά είναι πιο τετριμμένα, οι χοροί της Θράκης και της Ανατολικής Ρωμυλίας -ζοναράδικος, τσέτος. Γνωρίζω τους χορούς από κάθε μέρος της Ελλάδας -μόνο ποντιακά δεν ξέρω γιατί δεν ασχολήθηκα ποτέ. Πρέπει να με δεις να χορεύω τσάμικο…

Γενικότερα, μου αρέσει η παράδοση, έχω μάθει έτσι από παιδί και συνειδητοποιώ πόσο σημαντικό είναι να κρατάς τις παραδόσεις. Φρόντισα να είμαι κοντά στην παράδοση παρόλο που δεν είμαι πολύ παραδοσιακός τύπος στη ζωή μου.

Ποιες είναι οι πιο δυνατές αναμνήσεις που έχεις από το νησί σου;

Όλες μου οι παιδικές αναμνήσεις είναι από το νησί: ξενύχτια, ατυχήματα -ότι σημάδι έχω στο σώμα μου το έχω κάνει στο νησί. Θυμάμαι υπήρξε χρονιά που η γιαγιά μου είχε πει στους γονείς μου ότι δεν θα με ξανα κρατήσει μόνη της γιατί φοβόταν. Βγαίναμε όλα τα παιδιά να παίξουμε και εγώ πάντα τραυματιζόμουν -οτιδήποτε παιχνίδι και να ήταν έπεφτα, χτυπούσα κι επέστρεφα στη γιαγιά μου με αίματα.

Στη συνέχεια περίμενα να μεγαλώσω για να αρχίσω τα ξενύχτια στο νησί. Έχω μια μεγαλύτερη αδερφή, η οποία τα έκανε όλα αυτά πρώτη, εμένα δεν με άφηναν γιατί ήμουν πολύ πιτσιρίκι και περίμενα να έρθει η σειρά μου. Μετά άρχισα να βγαίνω, αλλά ας μείνουμε εδώ τα υπόλοιπα ας τα αφήσουμε στο νησί.