Την Τρίτη 3 Δεκέμβρη πραγματοποιήθηκε συνάντηση της ηγεσίας του ΥΝΑΝΠ με την Διοίκηση της ΠΝΟ. Η συνάντηση είχε θέμα τα αιτήματα μας όπως εκφράστηκαν στην 4ημερη απεργία του Οκτώβρη, με βασικό ζήτημα την κατάργηση του ν.4150/13, που οδηγεί στην ανεργία εκατοντάδες συναδέλφους, των Γενικών Υπηρεσιών, από 1 Νοέμβρη έως 30 Μαρτίου, κάθε χρόνο.
Από τις θέσεις της κυβέρνησης της ΝΔ, όπως αυτές διατυπώθηκαν από τον υπουργό Ναυτιλίας, επιβεβαιώθηκε για ακόμα μία φορά ότι η λύση για τα πολύ σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ναυτεργάτες, ειδικότερα της επιβατηγού ναυτιλίας, παραπέμπεται στις «καλένδες».
Σε αυτή την κατεύθυνση, αέρα στα πανιά της κυβέρνησης και των εφοπλιστών, έχει δώσει και η στάση της πλειοψηφίας της Π.Ν.Ο, όπως εκφράστηκε και στην πρόσφατη 48ωρη επαναλαμβανόμενη απεργία, όπου η πλειοψηφία της, μακριά και αντίθετα από τις αγωνιστικές διαθέσεις των ναυτεργατών, αποφάσισε άρον – άρον, να τη σταματήσει.
Ο υπουργός αναφέρθηκε σε 4 ζητήματα:
- Το επίδομα ανεργίας, ανέφερε ότι, θα περιμένουνε να ολοκληρωθεί η αναλογιστική μελέτη, η οποία θα καθορίσει το ύψος του, σε βάθος 30αετίας. Με βάση αυτή την αναλογιστική μελέτη, θα προσαρμοστεί οποιαδήποτε πολιτική απόφαση, που θα αφορά αν και κατά πόσο, θα αυξηθεί το επίδομα ανεργίας και αν θα μειωθούν οι προϋποθέσεις για τη χορήγηση του επιδόματος ανεργίας.
● Την τροποποίηση του νόμου, που αφορά τα πρόστιμα, σε περιπτώσεις παραβίασης του χρόνου εργασίας και ανάπαυσης των ναυτικών, αναφέροντας ότι το ύψος των προστίμων δεν θα είναι εξοντωτικό για κανέναν.
● Την τροποποίηση του safe maning σε όλες τις κατηγορίες πλοίων, που θα προβλέπει μάγειρα και καμαρωτό.
● Στις υπουργικές αποφάσεις, που θα καθορίσουν τις νέες συνθέσεις, στα πλοία που εκτελούν δρομολόγια στην Αδριατική, με στόχο να είναι οι ιδίες με τα πλοία υπό ιταλική σημαία.
Είναι ολοφάνερο ότι ακόμα και οι παραπάνω υποσχέσεις του Υπουργού δεν ανταποκρίνονται στις πραγματικές αγωνίες των ναυτεργατών, ούτε μπορούν να λύσουν τα ουσιαστικά ζητήματα που αφορούν τη στελέχωση των πλοίων, την προστασία των ανέργων ναυτεργατών και την προστασία της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα.
Οι εκπρόσωποι των σωματείων ΠΕΜΕΝ και ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ, ανέδειξαν τις διαχρονικές ευθύνες των κυβερνήσεων, οι οποίες, με την εφαρμογή του Ν. 4150/13, υπονόμευσαν τη ζωή των ναυτεργατών στην επιβατηγό ναυτιλία προς όφελος των κερδών των ναυτιλιακών εταιρειών.

Οι ναυτεργάτες βιώνουν δραματικές συνθήκες, από αυτή την πολιτική, που ενισχύει ακόμα περισσότερο, την επιθετικότητα των εφοπλιστών, τη σκληρή εκμετάλλευση τους. Σε αυτό το περιβάλλον, οι ναυτεργάτες είναι αναγκασμένοι να εργάζονται σε συνθήκες υπερεργασίας και εντατικοποίησης, χτυπήματος του συνόλου των δικαιωμάτων τους, σε όλες τις κατηγορίες πλοίων, από την εκπαίδευση έως την σύνταξη τους. Με επιχειρήματα και στοιχεία, απαντήσαμε ακόμα σ’ αυτές, τις υποσχέσεις.
Τονίσαμε ότι αν τα πρόστιμα δεν είναι εξοντωτικά, δεν θα έχουν κανένα αποτέλεσμα απέναντι στην ασυδοσία των εφοπλιστών και την άγρια εκμετάλλευση μας. Για το επίδομα ανεργίας, επισημάναμε ότι περιμένουμε δεσμεύσεις, για αύξηση του επιδόματος και μείωση των προϋποθέσεων των δικαιούχων, γιατί τα σενάρια της αναλογιστικής μελέτης, στα όρια που καθορίζει η οικονομία, είναι «λόγια του αέρα».
Θέσαμε το ζήτημα ότι η συζήτηση για την στελέχωση των πλοίων, πρέπει να είναι ολιστική ξεκινώντας από τον παρωχημένο ν.177/74.
Αναδείξαμε μια σειρά ζήτημα που αφορούν την λειτουργεία του ΓΕΝΕ, την απαξίωση των υπηρεσιών για την έκδοση πιστοποιητικών και διπλωμάτων, που οδηγεί τον κάθε συνάδελφο σε έναν Γολγοθά και τον κάνει βορά στα νύχια των παρασιτικών κυκλωμάτων,
των πρακτόρων, για να εξυπηρετηθεί, έναντι αμοιβής.
Εκφράσαμε τις διαχρονικές μας προτάσεις, για την περιουσία των ναυτικών που έχει λεηλατηθεί και την αξιοποίησή της, υπέρ των ναυτεργατών και των οικογενειών μας.
Αναδείξαμε, την απαξίωση και υποβάθμιση της ναυτικής εκπαίδευσης, με την τριτοκοσμική κατάσταση σε ΑΕΝ, ΚΕΣΕΝ και τις σχολές σωστικών που αντιμετωπίζουμε, χωρίς τον αναγκαίο εξοπλισμό και μόνιμους καθηγητές, την ίδια στιγμή που τα τρωκτικά
της ιδιωτικής εκπαίδευσης, ξεπηδούν σα μανιτάρια σε κάθε ναυτότοπο της χώρας.
Τέλος, να επισημάνουμε ότι για τις εργασιακές ανατροπές που έχουν γίνει στο χώρο μας, ευθύνη έχουν οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις, με τους εφοπλιστές, αλλά και η στάση των διοικήσεων της πλειοψηφίας της ΠΝΟ, που εκπροσωπούν τον εργοδοτικό – κυβερνητικό συνδικαλισμό και τον οπορτουνισμό στο συνδικαλιστικό κίνημα, στο χώρο μας.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, για να εξάγουμε συμπεράσματα, αποτελεί η στάση του προέδρου της ΠΕΝΕΝ, Α. Νταλακογιώργου, που σήμερα υποκριτικά και με θράσος μας κουνάει το δάκτυλο, όταν αυτός στην Αδριατική, έκλεινε συμφωνίες με ναυτιλιακές εταιρείες, για να βάζουν κάποιους - λίγους Έλληνες ναυτεργάτες, στα πλοία τους. Είναι σχεδόν κωμική η σιωπή του, όταν ο Γ.Γ της ΠΝΟ, μπροστά σε όλα τα μέλη της Διοίκησης, του υπενθυμίζει ότι μαζί του έκανε αυτές τις συμφωνίες, όταν ήταν στέλεχος ναυτιλιακής εταιρίας.
Η απάντηση μας σ’ αυτή την αντιλαϊκή πολιτική δεν μπορεί να είναι άλλη από τη συνέχιση του αγώνα, για ανανέωση και εφαρμογή των ΣΣΕ σε όλες τις κατηγορίες πλοίων, σύμφωνα με τις πραγματικές ανάγκες μας, για την ασφάλεια και την προστασία της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα, για την κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων. Τη δύναμη την έχουμε εμείς, για να αντιμετωπίσουμε το σύνολο των
προβλημάτων που υπάρχουν, με την ανάπτυξη πολύμορφων αγωνιστικών, απεργιακών κινητοποιήσεων, για ζωή και δουλειά με δικαιώματα.