Όλοι οι ξενοδόχοι του νησιού παρακολουθούμε με αγωνία τις εξαγγελίες της πολιτείας που αφορούν τον κλάδο μας και ταυτόχρονα την εμμονή της σε αυτές παρά τις επισημάνσεις πολλών σχετικών με τον τουρισμό και τα ξενοδοχεία φορέων, τονίζει σε ανακοίνωσή της η Ενωση Ξενοδόχων Σκιάθου και ο πρόεδρός της κ. Άκης Τσαρούχης, συνεχίζοντας: 

"Η ένωσή μας δεν τοποθετήθηκε σε πρώτο χρόνο μετά τις εξαγγελίες και περίμενε μήπως κατόπιν των αντιδράσεων και των εισηγήσεων από φορείς, η κυβέρνηση αλλάξει πορεία πλεύσης. Δυστυχώς αυτό δεν έγινε ενώ αντίθετα πλέον ακούμε και λεπτομέρειες από τους αρμόδιους υπουργούς για τα επι μέρους μέτρα. Η βιωσιμότητα του κλάδου είναι πια σε ρίσκο και το τουριστικό brand της χώρας, ελλείψει συνολικής πολιτικής για τον τουρισμό συνεχώς χειροτερεύει προσελκύοντας χαμηλής ποιότητας τουρισμό.  

Παραθέτουμε πιο κάτω τα όσα κατέληξε η συνέλευση προέδρων της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ξενοδόχων, στην οποία συμμετείχαμε σαν ένωση, και τα οποία εκφράζουν απόλυτα και τη δική μας ένωση σε μια ελπίδα, μέσα από την ευρύτερη γνωστοποίησή τους να πιέσουν την πολιτεία να ακούσει τους ξενοδόχους και κατά συνέπεια να καταλάβει περισσότερο τον κλάδο, την δουλειά μας και την καθημερινότητά μας. Θεωρούμε ότι αν μπούμε στην κουβέντα και μας εξηγήσουν τι θέλουν να πετύχουν, θα βρούμε από κοινού λύσεις. 

• Κάθε επιβάρυνση στην τιμή πώλησης του προϊόντος μας έχει αντίκτυπο στην ανταγωνιστικότητα. Κι αυτό συμβαίνει δυστυχώς σε μια χρονική στιγμή που βλέπουμε σημάδια κόπωσης ακόμη και σε δημοφιλείς ελληνικούς προορισμούς ενώ οι ανταγωνιστές στην ευρύτερη γειτονιά μας διεκδικούν όλο και μεγαλύτερα μερίδια από την πίτα των ευρωπαϊκών τουριστικών προορισμών. 

• Η αύξηση κατά 50% στο τέλος παρεπιδημούντων δεν είναι καθόλου μικρή όπως υποστηρίζει η κυβέρνηση. Και το χειρότερο είναι πως  επιβάλλεται οριζόντια χωρίς να λαμβάνει υπόψη ποιος είναι πραγματικά υπεύθυνος για την επιβάρυνση των τοπικών υποδομών. Μέσα στην πενταετία 2019 - 2023 οι κλίνες της βραχυχρόνιας μίσθωσης αυξήθηκαν  κατά 100%,  όταν οι κλίνες των ξενοδοχειακών μονάδων μόλις κατά 3,5%. Αυτή την αναλογικότητα στην ευθύνη δεν την βλέπουμε να αποτυπώνεται στην αύξηση του τέλους. 

• Η αιφνίδια αύξηση του Τέλους Ανθεκτικότητας απειλεί την ανθεκτικότητα των επιχειρήσεών μας. Μετατρεπόμαστε σε εισπράκτορες δημοσίων εσόδων ρισκάροντας τη βιωσιμότητα των επιχειρήσεών μας. Σε ένα περιβάλλον πληθωρισμού και ακρίβειας σε όλη την Ευρώπη, το να καλείται ο πελάτης του ελληνικού ξενοδοχείου να πληρώσει έως και 15,00 ευρώ περισσότερα για τη κάθε διανυκτέρευσή του προσκρούει στην κοινή λογική και θα έχει επιπτώσεις.

• Υπάρχουν ήδη οι πρώτες αντιδράσεις από το εξωτερικό.  Με επιστολή προς την Υπουργό Τουρισμού Όλγα Κεφαλογιάννη, η Γερμανική Ταξιδιωτική Ένωση (DRV), «κρούει τον κώδωνα του κινδύνου» και προειδοποιεί για το ενδεχόμενο αποσταθεροποίησης της σχέσης της γερμανικής τουριστικής αγοράς, με την ελληνική. Η DRVεκπροσωπεί την ταξιδιωτική βιομηχανία στη Γερμανία, με τα μέλη της να αντιπροσωπεύουν το μεγαλύτερο μέρος των πωλήσεων στην αγορά ταξιδιωτικών πρακτόρων και tour operators. Δεν είναι λοιπόν οι ξενοδόχοι υπερβολικοί στις ανησυχίες τους, όπως έσπευσαν να πουν κάποιοι. Η ανησυχία μας επιβεβαιώνεται και τα δυσάρεστα αποτελέσματα αυτών των επιλογών θα τα βρούμε μπροστά μας. 

• Για άλλη μια φορά πρυτανεύει η λογική του «δος ημίν σήμερον» . Η κυβέρνηση ενδιαφέρεται για βραχυπρόθεσμες εισροές στα δημόσια ταμεία, αλλά μεσομακροπρόθεσμα ροκανίζουμε το κλαδί του τουρισμού πάνω στο οποίο στηρίζεται σε πολύ μεγάλο βαθμό η ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας και η συνοχή των τοπικών μας κοινωνιών.

• Η θεωρία του «υπερτουρισμού» έγινε το βολικό άλλοθι για να πληρώσουν και πάλι το μάρμαρο οι ξενοδόχοι. Δυστυχώς από ορισμένες πλευρές καλλιεργείται ο κοινωνικός αυτοματισμός, αλλά τέτοιες λογικές έχουν μόνον αρνητικές συνέπειες. 

• Ετοιμαζόμαστε για τη σεζόν του 2025 και δεν υπάρχει λόγος να εξωραΐζουμε την κατάσταση ούτε να προσποιούμαστε ότι δεν συμβαίνει τίποτα. Το ρίσκο που ανέλαβε η κυβέρνηση με τις επιβαρύνσεις που αποφάσισε είναι μεγάλο και τις συνέπειες θα τις βρούμε μπροστά μας.

• Εξίσου απογοητευτικό είναι και το ζήτημα της διαχείρισης της βραχυχρόνιας μίσθωσης. Επί της ουσίας συνεχίζεται ένα καθεστώς ασυδοσίας, χωρίς κανόνες. Οι περιορισμοί σε κάποιες περιοχές της Αθήνας είναι σταγόνα στον ωκεανό. Παρά τις σοβαρές κοινωνικές επιπτώσεις ειδικά στο ζήτημα της στέγασης, παρά τον αθέμιτο ανταγωνισμό προς τα νόμιμα αδειοδοτημένα τουριστικά καταλύματα, παρά τα σοβαρά προβλήματα ποιότητας, ασφάλειας και δημόσιας υγείας που ανά πάσα στιγμή μπορεί να πλήξουν την εικόνα της χώρας, η κυβέρνηση δεν προχώρησε με την τόλμη που απαιτούν οι περιστάσεις. 

• Η ΑΑΔΕ έχει καταγραμμένα 100.000 ακίνητα βραχυχρόνιας μίσθωσης αλλά από τις πλατφόρμες προκύπτει πως είναι τουλάχιστον 200.000. Από αυτά τα ακίνητα το 2023 δηλώθηκαν έσοδα 700 εκατομμυρίων ευρώ ενώ από τα ξενοδοχεία δηλώθηκαν 10,5 δις. Άρα με την ίδια πάνω – κάτω προσφορά κλινών έχουν δηλωθεί σχεδόν 10 δις λιγότερα έσοδα. Προς τι λοιπόν αυτή η ανεκτικότητα και η προστασία προς τη βραχυχρόνια μίσθωση; Γιατί επιλεκτικά στο συγκεκριμένο ζήτημα το κράτος κλείνει τα μάτια; Εδώ πρέπει να δοθούν σαφείς απαντήσεις.

• Τα τελευταία χρόνια, ενώ ο ιδιωτικός τομέας στον τουρισμό έχει αναδειχθεί δυναμικά, οι δημόσιες υποδομές δεν έχουν ακολουθήσει τον ίδιο ρυθμό ανάπτυξης, με αποτέλεσμα να έχουν μείνει πίσω. Η ύπαρξη ποιοτικών δημόσιων υποδομών είναι απαραίτητη πρώτα από όλα για τη βελτίωση της ζωής των μονίμων κατοίκων και κατ΄επέκταση και των επισκεπτών τους. Γιατί μια περιοχή που δεν είναι φιλόξενη για τους κατοίκους της δεν μπορεί να είναι ελκυστική για τους επισκέπτες της. Η ανάπτυξη των απαραίτητων δημόσιων υποδομών θα δώσει στις ήδη ανεπτυγμένες τουριστικά περιοχές τα μέσα να διαχειριστούν καλύτερα τις ροές τουριστών, ενώ στις λιγότερο ανεπτυγμένες θα προσφέρει πλεονεκτήματα που θα τις βοηθήσουν να κάνουν το προϊόν τους πιο ελκυστικό.