Από τη γυναίκα αυτή η Μαρίνα, μαζί με την ανθρωπιά, τη στοργή και την αγάπη, έλαβε και την ανατροφή και το πρότυπο του καλού ανθρώπου.   Κατηχήθηκε στο Χριστιανισμό, κάτι που η ίδια φανέρωσε στον πατέρα της, όταν βρισκόταν στην ηλικία των 15 ετών. Εκείνος, όπως ήταν φυσικό, αντέδρασε και τη διέγραψε από παιδί του, ενώ το γεγονός πληροφορήθηκε και ο έπαρχος Ολύμβριος, που διέταξε να συλληφθεί η Μαρίνα και να οδηγηθεί ενώπιον του.

Στις προτροπές του Έπαρχου να αρνηθεί το Χριστό, να θυσιάσει στα είδωλα και κατόπιν να γίνει σύζυγός του, η Αγία απαντούσε σταθερά ότι είναι νύμφη του Χριστού, δηλ. αφιερωμένη στο ιερό Ευαγγέλιο και την προσφορά στους συνανθρώπους της. Την ίδια σθεναρή στάση κράτησε και κατά τη διάρκεια των βασανιστηρίων, στα οποία την υπέβαλαν, ενώ, με τη δύναμη του Σωτήρα Χριστού, τον οποίο επικαλείτο διαρκώς μέσω της προσευχής, αξιώθηκε να κατανικήσει και τον ίδιο το διάβολο, που με μορφή δράκοντος επιτέθηκε εναντίον της.

Αυτό το γεγονός αποτυπώνεται, τόσο στην εικόνα της αγίας Μαρίνας, όσο και στο απολυτίκιό της, όπου αναφέρεται ότι «κατεπάτησε στερρώς τον αόρατον εχθρόν».

Η Μεγαλομάρτυς Αγία Μαρίνα παρέδωσε το πνεύμα της στον Κύριο με αποκεφαλισμό, λαμβάνοντας έτσι το στεφάνι του μαρτυρίου και της αγνότητας.   

Η προσευχή μας προς τη Μεγαλομάρτυρα Μαρίνα φτερουγίζει νοερά σε όλους τους ναούς που εορτάζουν επ’ ονόματί της σήμερα. Μεταξύ αυτών να αναφέρουμε την Ιερά Μονή Αγίας Μαρίνας και Αγίου Ραφαήλ στην Ξυλοτύμβου, την Αγία Μαρίνα στην Κυθρέα, στο Στρόβολο, στα Λατσιά, στην Αγία Μαρίνα Χρυσοχούς, Αγία Μαρίνα στο Μέσα Χωριό και Αγία Μαρίνα Κελοκεδάρων της Πάφου, στον Καλοπαναγιώτη, στον Αναλιόντα, στην Αλάμπρα, στην Τύμβου, στον Στρογγυλό της Μεσαορίας, στο Λάρνακα της Λαπήθου και στην Αρμίνου.

Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου