«Η μεγαλύτερη νίκη της ζωής μου είναι η κόρη μου. Κάθε φορά που την κρατάω νιώθω ότι είναι το μεγαλύτερο πράγμα που έχω καταφέρει και με αξίωσε ο Θεός να κάνω. Η μεγαλύτερη ήττα, είναι ότι δεν την έκανα νωρίτερα, για να το ζήσω και ενδεχομένως να ερχόταν κι άλλο παιδάκι. Δεν ξέρω, δεν βιάζομαι. Όσο υπάρχει το παιδί εγώ δεν κουράζομαι, δεν νυστάζω το ίδιο, δεν με ενδιαφέρει τίποτα άλλο. Είναι κολλημένη στο μυαλό μου όλη μέρα και όλη νύχτα», είπε αρχικά και συνέχισε:
«Δεν μπορώ να εξηγήσω αυτό που αισθάνομαι για την κόρη μου. Εύχομαι να είμαι γερή κι εγώ για να της σταθώ. Κάθε μέρα με κάνει να σκέφτομαι την επόμενη ή την προηγούμενη μέρα για άλλον λόγο».
Αναφέρθηκε επίσης και στη δύσκολη περίοδο που έχασε την μητέρα του ενώ παντρευόταν και περίμενε την κόρη του.
«Όταν “έφυγε” ο πατέρας μου, έπαιζα θέατρο σε εκείνον, γιατί δεν το ήξερα. Όπως θέατρο έπαιζα και στη μητέρα μου 17-18 χρόνια που ήταν άρρωστη. Τον πατέρα μου τον “έχασα” στα 15, ήταν σαν να σου κόβεται το χαμόγελο, σοβάρεψα και έπρεπε να ασχοληθώ με τις υποχρεώσεις του σπιτιού και να στηρίξω τη μάνα και τον αδελφό μου», τόνισε.
«Έμαθα από τον πατέρα μου ότι τα παιδιά μαθαίνουν περισσότερο από τα λόγια και τις συμπεριφορές σου παρά από τα βιβλία», σημείωσε χαρακτηριστικά.
«Όλοι μας καταλαβαίνουμε ότι θα ήθελα και τη μάνα και τον πατέρα μου στη γέννα της κόρης μου αλλά δεν είναι στο χέρι μας. Έγινε τόσο κινηματογραφικά όλο αυτό, που την επόμενη μέρα του γάμου μου “έφυγε” η μάνα. Πόνεσα πολύ όταν έχασα τη μητέρα μου, έκλαψα και πρέπει να κλάψουμε αλλά με το να μένεις στο συναίσθημα και στο κλάμα δεν προχωράς παρακάτω. Αισθάνομαι καλά που ήμουν δίπλα της. Υπάρχει και το αύριο», εξομολογήθηκε στη συνέχεια της συνέντευξης ο Γιώργος Αγγελόπουλος.
«Ευτυχώς η δημοσιότητα ήρθα στα 35 και μπόρεσα να τη διαχειριστώ. Ήμουν τυχερός σε αυτό. Δεν ήμουν ποτέ ένας άνθρωπος που ήθελε πολλά πράγματα. Με ενδιέφερε να έχω μία καλή ζωή αλλά συνειδητοποίησα ότι σημασία έχει ο άνθρωπος. Δεν αγάπησα ποτέ τα λεφτά», παραδέχτηκε.
