Αφορμή για να καταθέσω τις απόψεις μου σχετικά με το Κ.Υ.Σκοπέλου, αποτέλεσε το πρόσφατο κάλεσμα για συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από τις κτιριακές του εγκαταστάσεις. Διαμαρτυρίας αναφορικά με την υποστελέχωση του κέντρου, την έλλειψη αναλωσίμου υλικού, ακόμα και την εγκατάλειψη των κτιριακών υποδομών. Παρέχω από το 2015 τις ιατρικές υπηρεσίες μου στο τοπικό ιδιωτικό πολυιατρείο «ΚΟΣΜΟΫΓΕΙΑ», έχοντας ζήσει στο νησί και είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι έχουν πραγματοποιηθεί δεκάδες παρόμοιες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας και πάντα τα δίκαια αιτήματα καταλήγουν στην γενική απαίτηση για αύξηση του μερίσματος του κρατικού προϋπολογισμού που προορίζεται για την Υγεία μέσω της εξασφάλισης κονδυλίων από τα κρατικά ταμεία. Επαναλαμβάνω…. δίκαια και εύλογα αιτήματα ειδικά εφόσον αφορούν το κέντρο υγείας ενός νησιού που κατά τους χειμερινούς- μη τουριστικούς μήνες τελεί σε καθεστώς αποκλεισμού!!

Θα πρέπει ωστόσο η τοπική κοινωνία να ενημερωθεί ότι το κέντρο υγείας του νησιού έχει στην διάθεσή του ανεκμετάλλευτους ιδίους πόρους. Οι πόροι αυτοί αφορούν στις μη εισπραχθείσες αλλά νόμιμα προβλεπόμενες αμοιβές από παροχή ιατρικών υπηρεσιών του κέντρου υγείας σε αλλοδαπούς τουρίστες, μη μόνιμους κατοίκους της Σκοπέλου, κατά την θερινή σεζόν.

Τις δυο τελευταίες δεκαετίες η σταδιακή αποδιοργάνωση του δημόσιου συστήματος υγείας με τη συνοδό αποδυνάμωση του εμψύχου δυναμικού του, παγίωσε μια κατάσταση καταχρηστικής δωρεάν εξυπηρέτησης αλλοδαπών τουριστών. Η παράτυπη αυτή μεθόδευση εγκαταστάθηκε σταδιακά και σιωπηρά σε όλο το δημόσιο σύστημα υγείας και ειδικότερα στη νησιωτική Ελλάδα που δέχεται τον τεράστιο όγκο των τουριστών κατά την θερινή σεζόν, είτε επειδή η ιατρική κάλυψη υποσυνείδητα δεν άπτεται οικονομικής επιβάρυνσης της τοπικής κοινωνίας, είτε επειδή μπορεί να βολεύει στην τουριστική λειτουργία των νησιών, επειδή μπορεί να βολεύει κάποιες συντεχνίες και επειδή σε τελική ανάλυση ικανοποιεί το συναίσθημα της δωρεάν και δημόσιας υγείας.

Η νομοθεσία είναι σαφής και αφορά όλους τους μη Ευρωπαίους τουρίστες, καθώς και τους Ευρωπαίους μη έχοντες κάρτα Ευρωπαϊκής Ασφάλισης Υγείας. Όλοι αυτοί εκ του νόμου είναι υποχρεωμένοι να πληρώνουν ιδιωτικά τις παροχές υγείας του εκάστοτε δημόσιου φορέα, από την τοποθέτηση ενός επιδέσμου, μέχρι την πιθανή διακομιδή τους στην ηπειρωτική Ελλάδα. Η μαύρη τρύπα είναι γνωστή σε όλους όσους κυβέρνησαν τις δύο τελευταίες δεκαετίες. Αυτό οδήγησε και τον κο Κικίλια να νομοθετήσει το 2020, την είσπραξη 20 ευρώ εισόδου στις δημόσιες δομές υγείας για τους αλλοδαπούς τουρίστες, ως υπουργός υγείας εκείνη την περίοδο. Σκοπός του η είσπραξη ενός ελάχιστου πόσου, καθώς η πραγματική χρέωση του ΕΣΥ είναι πολλαπλάσια της περισσότερες φορές, ανάλογα με τις παρεχόμενες υπηρεσίες. Αν και ο Νόμος είναι σε ισχύ τα τελευταία τέσσερα χρόνια, είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ότι δεν εφαρμόστηκε σχεδόν πουθενά στην χώρα και σίγουρα όχι στα νησιά των Β. Σποράδων.

Ας ξεκαθαρίσουμε λοιπόν ότι δεν υπάρχει δημόσια και δωρεάν υγεία για τους αλλοδαπούς επισκέπτες της Σκοπέλου γιατί πολύ απλά την «δωρεάν» παροχή υπηρεσιών υγείας σε κάποιον τουρίστα θα την πληρώσει κάποιος άλλος ασφαλισμένος τυπικός στην πληρωμή των μηνιαίων ασφαλιστικών εισφορών του. Τις δωρεάν εργατοώρες του προσωπικού, τα αναλώσιμα υλικά, τις φθορές μηχανημάτων και εγκαταστάσεων θα τις χρεωθεί κάποιος άλλος. Κι αυτός είναι ο Έλληνας φορολογούμενος. Και για να δώσω κι ένα πρακτικό παράδειγμα , όταν ο Αμερικανός ή ο Ισραηλινός τουρίστας εξυπηρετείται στο κέντρο υγείας χωρίς να πληρώσει ως όφειλε ιδιωτικά, προφανώς τις υπηρεσίες αυτές τις χρεώνεται κάποιος εργάτης στη Δραπετσώνα και στην Κοκκινιά, που πιθανώς δεν θα πάει και καθόλου διακοπές…

Τελικά όσοι κόπτονται για τη δημόσια και δωρεάν υγεία των αλλοδαπών τουριστών θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι αυτό το επιβαρύνεται ο Ελληνικός λαός και αυτό οδηγεί πιο γρήγορα στην ιδιωτική και μάλλον ακριβή υγεία για τον Έλληνα φορολογούμενο εργαζόμενο.

Ως στέλεχος του πολυιατρείου Κοσμοϋγεία Σκοπέλου που εξυπηρετεί το νησί ανελλιπώς από το 2015, είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι όλη αυτή η πρακτική στοιχίζει στο δημόσιο απώλειες τεράστιων χρηματικών ποσών. Η ανάδειξη του προβλήματος από προσωπικές ενέργειες οδήγησε την 5η ΥΠΕ (στην όποια υπάγεται το τοπικό κέντρο υγείας) να τοποθετήσει τερματικά είσπραξης POS σε όλες τις δομές της στην Θεσσαλία, από τα τέλη του Ιανουαρίου 2024 .

Το πρώτο βήμα, δηλαδή η εξασφάλιση των αναγκαίων συνθηκών είσπραξης από τους αλλοδαπούς τουρίστες, έγινε. Μένει το δύσκολο κομμάτι, δηλαδή η εφαρμογή του Νόμου. Ενός Νόμου που είναι ξεκάθαρος και σαφής εφόσον προβλέπει ότι τα έσοδα του κέντρου υγείας από την παροχή υπηρεσιών σε αλλοδαπούς τουρίστες χρησιμοποιούνται για τις λειτουργικές ανάγκες του ιδίου του κέντρου. Όταν κοστολογούνται ορθώς οι ιατρικές υπηρεσίες και πληρώνουν άπαντες οι τουρίστες που δεν διαθέτουν ευρωπαϊκή κάρτα ασφάλισης, αυτομάτως στο τέλος κάθε έτους θα υπάρχει ένα ευμεγέθες ποσό, που ξεκάθαρα από το νόμο δεν πηγαίνει ούτε στο γενικό ταμείο της ΥΠΕ, ούτε στα ταμεία του Υπουργείου, αλλά στις ανάγκες του συγκεκριμένου κέντρου υγείας.

Εν κατακλείδι, η λύση στο πρόβλημα οικονομικής επιβίωσης του τοπικού Κέντρου Υγείας βρίσκεται στην εφαρμογή του Νόμου. Τα χρήματα που απαιτούνται για τις λειτουργικές ανάγκες των κέντρων υγείας καλύπτονται επαρκώς ως ένα βαθμό από την παροχή υπηρεσιών στους αλλοδαπούς τουρίστες. Αρκεί προφανώς η τοπική κοινωνία δια των εκπροσώπων της, κατά κύριο λόγο η Δημοτική αρχή, να έχει γνώση αυτών των οικονομικών δεδομένων, ώστε να μπορεί να απαιτήσει την ορθή εκμετάλλευση τους. Οι οικονομικοί πόροι λοιπόν που εναγωνίως και δικαίως απαιτούν με τις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας κατά Φθινόπωρο ή Άνοιξη οι κάτοικοι της Σκοπέλου για τη καλή λειτουργία του Κέντρου Υγείας τους, υπάρχουν. Ας αναζητηθούν στην εφαρμογή του Νόμου και όχι σε κοινοτικά προγράμματα που επιβαρύνουν τον Ευρωπαίο – Έλληνα φορολογούμενο πολίτη. Μία δημόσια δομή υγείας και ειδικότερα ένα κέντρο υγείας που εξασφαλίζει δικά του έσοδα, εξασφαλίζει ταυτόχρονα την επιβίωση του και την παροχή δωρεάν και σίγουρα καλύτερων παροχών στους μόνιμους κατοίκους του, που ζουν σε απομόνωση τους μη τουριστικούς μήνες. Ένα κέντρο υγείας όμως που συνεχίζει – παρά τα προβλεπόμενα από τον Νόμο- να παρέχει δωρεάν υπηρεσίες σε μη δικαιούχους αλλοδαπούς επισκέπτες του καλοκαιριού και στηρίζεται τελικά σε δωρεές ιδιωτών (που στην πραγματικότητα δεν έχει ανάγκη), μαθηματικά οδηγείται στην απαξίωση του, με τελική εξέλιξη το κλείσιμο ή στην καλύτερη περίπτωση στην ιδιωτικοποίηση του έναντι πινακίου φακής.

(*) ΒΑΡΜΠΟΜΠΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ, ΙΑΤΡΟΣ ΑΚΤΙΝΟΔΙΑΓΝΩΣΤΗΣ