Τα λόγια και οι σκέψεις μικρές, μπροστά σε Αυτόν τον μέγιστο Γίγαντα των πνευματικών αρετών.

Της αληθινής αγάπης.

Μέγας Διδάκτωρ της ταπείνωσης.

Καθηγητής υπακοής.

Διδάσκαλος απλότητας, ελεήμων και φιλάνθρωπος.

Όσοι τον έζησαν γνωρίζουν..

Όσοι τον αγαπήσαμε, φυσικά και μας λείπει καθημερινά.

Το μόνο που θα πω Παπαγιάννη μου,είναι πως ομολογώ την ορφάνια μου 9 χρόνια τώρα, κοιτάζω δίπλα μου να σε δω,όπως πάντα δίπλα μου ήσουν...

Μα μόνο πλέον μέσα στη θεία λειτουργία νοερά κάθε φορά γίνεσαι συλλειτουργός μου και στα όνειρα συμβουλετής μου και συμπαραστάτης μου, στις χαρές και στις λύπες όπως κάθε αληθινός πατέρας στο παιδί του.

Σε ευχαριστώ και σε ευγνωμονώ που μου δίδαξες στη ζωή μου τον

Χριστό και με έμαθες αληθινά να αγαπώ!!

Το πνευματικό σου παιδί,

π. Ιωσήφ...

Αιωνία σου ή Μνήμη.