Ξεχωριστή προσωπικότητα με διεθνή ακτινοβολία υπήρξε ο Δημήτριος Δαμάσκος, ο οποίος καταγόταν από τη Σκιάθο και απεβίωσε στις 25 Νοεμβρίου στο Μπρίστολ, όπου διέμενε, σε ηλικία 93 ετών. Ο Τάκης, όπως τον αποκαλούσαν οι οικείοι και οι φίλοι του, ζούσε τα 29 τελευταία χρόνια στο Μπρίστολ, ενώ προηγουμένως κατοικούσε στο Μάντσεστερ και ήταν πολύ αγαπητός σε όλους. Ο Δημήτρης Δαμάσκος γεννήθηκε στο Νιούπορτ του Ροντ Άιλαντ, από Σκιαθίτες που μετανάστευσαν στην Αμερική αναζητώντας καλύτερη ζωή, και μεγάλωσε στη Σκιάθο και το Νιούπορτ, όπου δραστηριοποιήθηκε επαγγελματικά ο πατέρας του ως αλιέας αστακών. Αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ και εκπόνησε μάστερ στο Κολλέγιο Σίμμονς της Αμερικής. Μέχρι τη συνταξιοδότησή του το 1988, ήταν επικεφαλής στη βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ. Οσοι τον γνώρισαν, τον χαρακτηρίζουν «ευγενικό, με υψηλή αίσθηση του χιούμορ, ευφυή, με ενδιαφέρον για τους ανθρώπους». Αγαπούσε τη ζωή, διακρίνονταν για την τιμιότητά του και τα ταλέντα με τα οποία ήταν προικισμένος. Ηταν ποιητής, χορευτής, μεταφραστής της μοντέρνας ελληνικής ποίησης, σεφ της ελληνικής κουζίνας, ασχολήθηκε με το μπάσκετ, ήταν εξπέρ στο τάβλι και ένθερμος υποστηρικτής της ποδοσφαιρικής ομάδας του Χάρβαρντ. Φορούσε πάντα ρούχα με πολλές τσέπες, τις οποίες γέμιζε με στυλό και μικρά σημειωματάρια, το δικό του σήμα κατατεθέν. Ηταν πολύ αγαπητός και αποκτούσε εύκολα φίλους. Ακόμη και στα τελευταία χρόνια της ζωής του, είχε πάντα ενδιαφέρον να ακούει τις ιστορίες ζωής νέων ανθρώπων. Του άρεσε πολύ να ταξιδεύει και περνούσε τα περισσότερα καλοκαίρια του στο νησί του, τη Σκιάθο, μαζί με τη σύζυγό του Σούζαν, απολαμβάνοντας το αγαπημένο νησί των προγόνων του. Απέκτησε μεγάλη οικογένεια, παιδιά και δισέγγονα, και το άγγελμα του θανάτου του προκάλεσε αίσθηση, καθώς συνοδεύτηκε από αφιερώματα έντυπων και ηλεκτρονικών μέσων του εξωτερικού, στη μνήμη ενός ξεχωριστού ανθρώπου, που αντιμετώπισε τη ζωή με χαμόγελο, μέχρι τη μέρα που έκλεισε η αυλαία της επίγειας διαδρομής του.