Γράφω με αφορμή την ταινία που κάνει πολλούς να θυμηθούν και πάλι τη ``Φόνισσα``, μακάρι και τη Σκιάθο, αν και οι περισσότεροι αναφέρονται σ` ένα δυστοπικό νησί λες κι ο Παπαδιαμάντης τοποθέτησε το αριστούργημά του γενικά κι αόριστα κι όχι συνειδητά και δικαιολογημένα στον λατρεμένο  τόπο της καταγωγής του.

Ας χαλαρώσουμε όμως κι ας ευθυμήσουμε χρονιάρες μέρες...

O τίτλος του άρθρου είναι κάπως παραπλανητικός μα το επιτρέπει το ύφος και το είδος του κειμένου που ακολουθεί καθώς πρόκειται για απόσπασμα  χρονογραφήματος. Δημοσιεύτηκε στις 22/4/ 1919 στην εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ με τον τίτλο ‘’ΕΙΔΗ ΓΡΑΦΗΣ’’ και το υπογράφει, με το ψευδώνυμο ‘’ΦΟΡΤΟΥΝΙΟ’’, ο μέγιστος Σπύρος Μελάς.

«…εντός της πρωτευούσης ιδρώνει κανείς ν’ ανακαλύψει επιτέλους ένα καλαμάρι.

-Όλοι γράφουν κύριε! Δεν περισσεύει κανένα

-Διότι ακριβώς υπάρχει μόνο ένα. Όταν μία ημέρα γραφεί μία ειλικρινής ιστορία της Ελληνικής φιλολογίας, θ’ αποδειχθεί ότι το έργο του αειμνήστου Αλεξάνδρου Παπαδιαμάντη θα ήτο δέκα φορές καλλίτερο, αν μερικά καφενεία των Αθηνών, είχαν δύο καλαμάρια. Διότι, ο άνθρωπος ήτο υποχρεωμένος να περιμένει να τελειώσει ο υποδεκανεύς την επιστολήν του προν τον ‘’αγαπιτών του πατέρα’’ διά να αρχίσει αυτός το διήγημά του. Πολλάκις του έπαιρναν την πένναν από το χέρι κι έπρεπε να περιμένει να τελειώσουν διά να συνεχίσει τας περιπετείας της Φραγκογιαννούς. Δύνανται να είπουν περί αυτού ότι, αφού εγνώριζεν ανάγνωσιν και γραφήν, όφειλε να έχει τριώροφον κατοικίαν και τριάκοντα καλαμαριές. Αλλ’ υπάρχουν και άνθρωποι, οι οποία σκέφτονται ότι θα ψοφήσουν αύριον την πρωίαν, επομένως ότι είναι περιττόν να έχουν ντουβάρια και καλαμάρια της αποκλειστικής των ιδιοκτησίας…»

Ο χρονογράφος συνεχίζει λέγοντας πως κάποιος εμπιστεύτηκε τα χρόνια εκείνα την πέννα του στο καλλίτερο καφενείο των Αθηνών ώστε να την έχει εύκαιρη όποτε τη χρειαζόταν, μα και πάλι του την έπαιρναν κι ενίοτε εξαφανιζόταν τελείως, όπως εξαφανίστηκαν στο πατρικό του κυρ- Αλέξανδρου τον Φεβρουάριο του 1999 από διαρρήκτες το αμμοδοχείο, η σφραγίδα , το κομπολόι και η καπνοσακκούλα του, τα οποία, δυστυχώς, δεν βρέθηκαν ακόμα….