Ο Γιάννης Ιωαννίδης δεν είναι πια μαζί μας, αλλά άφησε ανεξίτηλο το σημάδι του στο ελληνικό μπάσκετ και τον αθλητισμό γενικότερα. Σε κλίμα συγκίνησης έγινε χθες Πέμπτη 5 Οκτωβρίου η επιμνημόσυνη δέηση για τον σπουδαίο προπονητή, ενώ σήμερα Παρασκευή, πριν από την ταφή του στη Θέρμη στις 17:00 το απόγευμα, θα υπάρξει λαϊκό προσκύνημα.

Ο Γιάννης Ιωαννίδης είναι ο προπονητής που κρατάει το ρεκόρ περισσότερων τίτλων πρωταθλητή στην Ελλάδα αφού κέρδισε 12

Φίλοι του Άρη και του αθλητισμού, ο κόσμος της Θεσσαλονίκης που ερήμωνε την πόλη για να σταθεί στο πλευρό της τρομερής και φοβερής ομάδας του Γιάννη Ιωαννίδη τη δεκαετία του ’80, θαυμαστές του μεγάλου προπονητή θα βρεθούν στο Παλέ Ντε Σπορ (Αλεξάνδρειο Μέλαθρον) για να αποχαιρετήσουν τον «Ξανθό» από τις 15:30 το μεσημέρι. Σε αυτό το γήπεδο ο Γιάννης Ιωαννίδης γνώρισε τεράστιες χαρές, πολύ λιγότερες λύπες, μέχρι να κατέβει στον Πειραιά και να διαπρέψει με τον Ολυμπιακό, ενώ στη συνέχεια έκανε και το πετυχημένο πέρασμά του από την ΑΕΚ.

Η ανάρτηση του Άρη για το λαϊκό προσκύνημα

«Η απώλεια του Γιάννη Ιωαννίδη συγκλόνισε το πανελλήνιο και φυσικά την οικογένεια του ΑΡΗ. Λίγο πριν συνοδευτεί στην τελευταία κατοικία του, δεν είναι δυνατόν να μην επισκεφθεί για τελευταία φορά το ‘σπίτι’ του. Η ΚΑΕ ΑΡΗΣ Midea καλεί τους φίλους της ομάδας αύριο στις 15:30 στο Αλεξάνδρειο Μέλαθρο, για να αποχαιρετήσουμε όλοι μαζί τον ανυπέρβλητο «Ξανθό», η σορός του οποίου θα βρεθεί στο γήπεδο που δόξασε και δοξάστηκε, πριν την ταφή του στα κοιμητήρια Θέρμης. Το ‘παρών’ στο Αλεξάνδρειο θα δώσουν η διοίκηση της ΚΑΕ ΑΡΗΣ Midea, σύσσωμη η ομάδα μας, καθώς και παλαίμαχοι καλαθοσφαιριστές που συνέδεσαν το όνομά τους με τον Γιάννη Ιωαννίδη. Όλοι στο «Παλέ» για να αποχαιρετήσουμε τον θρυλικό ‘Ξανθό’ όπως του αξίζει, στο ‘σπίτι» του!’», τονίζει στην ανακοίνωση της για το λαϊκό προσκύνημα η ΚΑΕ Άρης.

Ο συγκλονιστικός επικήδειος της κόρης του

Η κόρη του Γιάννη Ιωαννίδη, Ελένη-Θεοδώρα συγκλόνισε με τον επικήδειο της στον Άγιο Ιωάννη Βούλας και συγκίνησε τους πάντες με τα λόγια της στην επιμνημόσυνη δέηση για τον σπουδαίο τεχνικό. «Δεν είμαι μόνη μου. Εδώ είμαστε όλοι για να σου φωνάξουμε πόσο πολύ σε αγαπάμε και τι θα σημαίνεις πάντα για την οικογένειά σου, για το μπάσκετ, για τον αθλητισμό, για όλη την Ελλάδα. Έφυγες νωρίς και ένδοξα μπαμπά. Έφυγες με γενναιότητα, όπως έκανες σε όλη σου τη ζωή. Στάθηκες στις επάλξεις, πολέμαγες σαν θηρίο, δεν φοβόσουνα κανέναν και τίποτα. Και τώρα που σε αποχαιρετάμε πάλι αγέρωχο σε βλέπω μπροστά μου. Θρηνούμε που σε χάσαμε, μα χαιρόμαστε γιατί ζήσαμε μαζί σου, βαδίσαμε στις στράτες που μας χάραξες, ακολουθούσαμε τις οδηγίες που μας έδινες. Κοουτσάρα μου θα σου πω κάτι, το παιχνίδι δεν τελείωσε, πήρες απλά ένα τάιμ άουτ για να το συνεχίσεις στα ουράνια γήπεδα. Ένα τραγούδι της αγαπημένης σου Μαρινέλλας λέει ‘καμιά φορά να αλλάξω ουρανό μα δεν υπάρχουν δρόμοι’. Εσύ μπαμπά μου τους βρήκες αυτούς τους δρόμους», είπε η κόρη του «Ξανθού».

Ο συγκινητικός επικήδειος

Αντί στεφάνων, η οικογένεια του Γιάννη Ιωαννίδη ζήτησε από όποιον το επιθυμεί να καταθέσει χρήματα στη Σχολή Τυφλών Θεσσαλονίκης.

Ο προπονητής με τους περισσότερους τίτλους

Ο ΕΣΑΚΕ στο επίσημο σάιτ της Basket League είχε θυμίσει τη σπουδαία καριέρα του που τον κατατάσσει στους κορυφαίους προπονητές όλων των εποχών για το ελληνικό μπάσκετ ή πιο σωστά για τον ελληνικό αθλητισμό. Στις 26 Φεβρουαρίου 1945 η Ελένη, σύζυγος του Δημήτρη Ιωαννίδη, έφερε στον κόσμο ένα παιδί που έμελλε να μπει στη λίστα των σημαντικότερων προσωπικοτήτων του ελληνικού μπάσκετ. Ο Γιάννης Ιωαννίδης από μικρός έδειξε την αγάπη του για την πορτοκαλί μπάλα και μόλις σε ηλικία 15 ετών, κέρδισε μια θέση στην ομάδα του Άρη. Ήταν η μοναδική φανέλα που φόρεσε στην αθλητική καριέρα του, μέχρι και τα 33 του χρόνια, το 1978. Παράλληλα είχε βρει θέση και στην Εθνική ομάδα με την οποία μέτρησε 17 συμμετοχές με οχτώ πόντους, κατακτώντας την 3η θέση στους Βαλκανικούς Αγώνες του 1967.

Πρωτάθλημα με το «καλημέρα»

Μπορεί η αποχώρηση του από τους αγωνιστικούς χώρους να μην είχε ιδιαίτερη λάμψη, είχε όμως η εκκίνηση της προπονητικής καριέρας του. Το 1978 του έδωσε το χρίσμα του προπονητή του Άρη, ο «Πατριάρχης» του συλλόγου, «δεύτερος πατέρας» του και προπονητής του στα περισσότερα χρόνια που έπαιξε μπάσκετ, Ανέστης Πεταλίδης και λίγους μήνες μετά ο «Ξανθός» – που είναι το προσωνύμιο που τον ακολουθούσε όλα αυτά τα χρόνια – έγινε ο νεότερος σε ηλικία προπονητής που κατέκτησε τον τίτλο της Α’ Εθνικής. Ήταν μόλις 34 ετών όταν οδήγησε από τον πάγκο τον Άρη στο πρωτάθλημα μέσα από κάποιες ακόμη, ευτυχείς για τους «κιτρινόμαυρους» συγκυρίες. Η απόφαση του Χάρη Παπαγεωργίου να μείνει στην ομάδα παρότι σκεπτόταν τη μετακόμιση του στις ΗΠΑ και οι μεταγραφές των Παραμανίδη, Ανανιάδη και Βαμβακούδη ήταν οι σημαντικότερες. Με τον Παπαγεωργίου να τελειώνει το πρωτάθλημα με μέσο όρο 35,5 πόντων και έχοντας στις τάξεις του ακόμη τους Αλεξανδρή, Χωλόπουλο, Σκόνδρα, Παραμανίδη, Ανανιάδη, Βαμβακούδη, Καλαντίδη, Σπάρταλη, Νάστο, Σπηλιώτη, Βορκάδη, Στυλιανού και Δελεμερτζή, ο Άρης έφτασε στον τίτλο μετά από 49 χρόνια. Ήταν ο πρώτος από τους 12 που κατέκτησε ο Ιωαννίδης. Είχε όμως και μία επιπλέον σημασία, που κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί. Ο Νίκος Γκάλης, επέλεξε να παίξει μπάσκετ στον Άρη ένα χρόνο μετά, μεταξύ άλλων γιατί ήταν ο πρωταθλητής. Ο «Ξανθός» ωστόσο αποχώρησε και τη σεζόν 1979-80 οδήγησε τον Γυμναστικό Λάρισας στην «παρθενική» άνοδο του συλλόγου στην Α’ Εθνική.

Η «κίτρινη» Αυτοκρατορία

Το καλοκαίρι του 1982 ήρθε η στιγμή της επιστροφής στο “Αλεξάνδρειο” και ο Άρης ανέκτησε τα σκήπτρα από τον Παναθηναϊκό που είχε πάρει τον τίτλο στη διετία που προηγήθηκε. Μαζί με τον «Ξανθό» επέστρεψε ο Χάρης Παπαγεωργίου ενώ η ομάδα ενισχύθηκε με τους ελληνοαμερικανούς Χριστοφάκη και Καραγιώργη καθώς ακόμη και με τον Μηνά Τουκμενίδη από τον ΒΑΟ ενώ αποχώρησαν Γιαννουζάκος και Ανανιάδης. Με ρεκόρ 22-4 ο Άρης πήρε το Πρωτάθλημα. Το 1984 οι «κιτρινόμαυροι» έχασαν τον τίτλο στο μπαράζ της Κέρκυρας από τον Παναθηναϊκό αλλά το 1985 και μετά την απόκτηση του Παναγιώτη Γιαννάκη από τον Ιωνικό Νικαίας, επέστρεψαν στην κορυφή στην οποία έμειναν μέχρι το 1991 μετρώντας επτά διαδοχικούς τίτλους με τον Ιωαννίδη στον πάγκο τους στους έξι από αυτούς, καθώς αποχώρησε το 1990. Παράλληλα είχε οδηγήσει την ομάδα και σε πέντε τίτλους Κυπέλλου Ελλάδας (1985, 1987, 1988, 1989, 1990) και βέβαια στα τρία Final Four του Κυπέλλου Πρωταθλητριών (1988, 1989, 1990) μέσα από αξέχαστες πορείες στη διοργάνωση.

To ανεπανάληπτο σερί

Ο Άρης είχε να ηττηθεί σε ματς πρωταθλήματος από τις 2 Μαρτίου 1985 (84-82 από τον Πανιώνιο στη Νέα Σμύρνη μετά από δυο παρατάσεις) μέχρι τις 5 Νοεμβρίου του 1988 όταν έχασε από τον ΠΑΟΚ με 81-78 (σε ένα ματς που δεν αγωνίστηκε ο Παναγιώτης Γιαννάκης).

Η κυριαρχία του Ολυμπιακού

Μετά από μία σεζόν μακριά από τους πάγκους, ο Γιάννης Ιωαννίδης ανέλαβε το καλοκαίρι του 1991 την προσπάθεια αναγέννησης του Ολυμπιακού. Με έναν μόνο πραγματικό σούπερ-σταρ τον Ζάρκο Πάσπαλι, με τον Σιγάλα πιο ώριμο, κάποιους εμπειρότερους (Καμπούρης, Ελληνιάδης, Αγγέλου) και επιλέγοντας αρκετούς πιτσιρικάδες (είχε αποκτήσει τον Μπάμπη Παπαδάκη από τον Φίλιππο Θεσσαλονίκης, τον Αντώνη Σταμάτη από τον Πανελλήνιο) κατάφερε να οδηγήσει τους ερυθρόλευκους από την 8η θέση της προηγούμενης σεζόν, στη 2η για να χάσει τον τίτλο από τον ΠΑΟΚ. Η 2η θέση όμως ήταν σαν Πρωτάθλημα και η απαρχή μιας πορείας που κράτησε τον Ολυμπιακό στην κορυφή του ελληνικού μπάσκετ για πέντε συνεχόμενες σεζόν. Ο «Ξανθός» είχε συμμετοχή στους τέσσερις από αυτούς τους τίτλους ενώ παράλληλα είχε οδηγήσει την ομάδα στην κατάκτηση του Κυπέλλου του 1994 αλλά και δύο φορές στο Final Four, φτάνοντας και στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών (1994, 1995).

Το επιτυχημένο πέρασμα από την ΑΕΚ

Το καλοκαίρι του 1996 ανέλαβε την προσπάθεια αναγέννησης μιας άλλης μεγάλης ομάδας του ελληνικού μπάσκετ. Της ΑΕΚ. Στην πρώτη σεζόν του στον «Δικέφαλο», ο Ιωαννίδης επέλεξε να πλαισιώσει το ταλαντούχο ελληνικό υλικό (Χατζής, Κακιούζης, Μπαρλάς, Λίγγος, Τσακαλίδη, Νικολαίδης) και τους εμπειρότερους Παπαδόπουλο, Ποδαρά με μια σειρά καλών Ευρωπαίων παικτών (Κολντεμπέλα, Κιάτζιτς, Λάρσεν, Ατρούια) και ένα εξαιρετικό δίδυμο Αμερικανών (Βίκτορ Αλεξάντερ, Μπιλ Έντουαρντς). Η Ένωση που την προηγούμενη σεζόν ήταν 10η, έχασε στην ισοβαθμία την πρωτιά της κανονικής περιόδου από τον Ολυμπιακό (21-5) και έφτασε μέχρι τους τελικούς τους οποίους έχασε με 1-3 από τους Πειραιώτες.

Η επιστροφή στο λιμάνι και το «αντίο» στους πάγκους

Η σεζόν 1997-98 μπορεί να μην εξελίχθηκε με ανάλογο τρόπο στο πρωτάθλημα καθώς τερμάτισε 4η, ωστόσο η ΑΕΚ έφτασε μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών όπου ηττήθηκε από τη Βίρτους Μπολόνια του Ριγκοντό και του Ντανίλοβιτς στη Βαρκελώνη με 58-44. Μετά από μια σεζόν ξεκούρασης, ο Ιωαννίδης επέστρεψε για την τελευταία χρονιά της προπονητικής του καριέρας σε συλλογικό επίπεδο, στον Ολυμπιακό της περιόδου 1999-2000. Οι «ερυθρόλευκοι» πήραν την πρωτιά της κανονικής περιόδου στην ισοβαθμία με τον Παναθηναϊκό, όμως στα ημιτελικά αποκλείστηκαν με 0-2 από τον ΠΑΟΚ και περιορίστηκαν στην κατάκτηση της 3ης θέσης. Ο Γιάννης Ιωαννίδης έκανε και δύο θητείες στον πάγκο της Εθνικής ομάδας, το 1980-81 και το 2001-04. Σε 63 παιχνίδια συνολικά είχε 46 νίκες και 17 ήττες. Μετά το τέλος της προπονητικής διαδρομής του, ο Ιωαννίδης δραστηριοποιήθηκε στην πολιτική και διετέλεσε βουλευτής της Α’ Θεσσαλονίκης από το 2004 ως τον Ιανουάριο του 2015 με τη Νέα Δημοκρατία. Διετέλεσε μάλιστα υφυπουργός Πολιτισμού, αρμόδιος για θέματα αθλητισμού από το 2007 ως το 2009 και από το 2012 ως το 2013.