Στο νομοσχέδιο που κατατέθηκε την προηγούμενη Τετάρτη συνενώθηκαν τρία κείμενα: το σχέδιο νόμου για τη μετονομασία της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων, το σχέδιο νόμου «Εκσυγχρονισμός της νομοθεσίας για τη χρήση και παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές μέσω της ενσωμάτωσης των οδηγιών Ε.Ε. 2018/2001 και 2019/944» και το πρόσφατο πολυνομοσχέδιο «Ειδικότερες διατάξεις για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και την προστασία του περιβάλλοντος», ενώ προστέθηκαν και 18 νέα άρθρα. Μεγάλο τμήμα του σχεδίου νόμου αφορά ενεργειακά ζητήματα, καθώς και τη νομοθεσία γύρω από τις ειδικές περιβαλλοντικές μελέτες (ΕΠΜ) για τις περιοχές Natura, ρυθμίσεις με τις οποίες υπονομεύει την ολοκλήρωσή τους. Για παράδειγμα, κατά τη χάραξη των ζωνών στις περιοχές Natura το ΥΠΕΝ ζητεί να λαμβάνονται υπόψη οι υφιστάμενες δραστηριότητες, η εξυπηρέτηση των λειτουργιών που είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τον πολεοδομικό ή οικιστικό χαρακτήρα περιοχών, τα ειδικά χωροταξικά πλαίσια, καθώς και «οι οικονομικές, κοινωνικές και πολιτιστικές απαιτήσεις, καθώς και οι περιφερειακές και τοπικές ιδιομορφίες». Oπως υπέδειξαν αρκετοί φορείς στη Βουλή (πλην του ΣΕΒ, που εξέφρασε την ικανοποίησή του), αυτοί οι παράγοντες «ανοίγουν παράθυρο» για αιτήματα εξαίρεσης από τους όρους διαχείρισης μιας περιοχής και δεν σχετίζονται με την προστασία ειδών και οικοτόπων.
Με το ίδιο σχέδιο νόμου, μεταξύ άλλων:
• Το υπουργείο προσπαθεί να επαναφέρει τη δυνατότητα «τακτοποίησης» των εκχερσωμένων δασικών εκτάσεων που καλλιεργούνται. Oπως προβλέπει, οι εκτάσεις αυτές θα καθοριστούν από τον ΟΠΕΚΕΠΕ (ο αρμόδιος φορέας για τις επιδοτήσεις), δεν θα χάνουν τον (παλαιότερο) δασικό τους χαρακτήρα, αλλά θα διατηρούν την παράνομη χρήση όσο καιρό επιδοτούνται και θα έχουν «ασυλία» από πρόστιμο και άλλες κυρώσεις.
• Δίνεται δικαίωμα στον υπουργό Περιβάλλοντος με απόφασή του (αντί για προεδρικό διάταγμα) να «διορθώνει» τα όρια οικισμών. Πρόκειται για ρύθμιση η οποία δείχνει να «φωτογραφίζει» τη γνωστή υπόθεση στο Πάπιγκο.
• Επεκτείνεται η δυνατότητα για κατασκευή τουριστικών χωριών (σύνθετα τουριστικά καταλύματα) εκτός από ιδιωτικές δασικές εκτάσεις και σε δημόσιες.
• Αντί η ελάχιστη απόσταση της δόμησης από τον αιγιαλό να αυξάνεται λόγω κλιματικής αλλαγής, επεκτείνεται και στα «μεικτά τουριστικά καταλύματα» η δυνατότητα που είχε δοθεί στα τουριστικά χωριά να χτίζουν στα 30 μέτρα από τον αιγιαλό (έναντι 50 μέτρων που είναι ο γενικός κανόνας).
• Εξαιρούνται από τη δασική νομοθεσία οι οικισμοί αυθαιρέτων στον Προβάλινθο και στην Αμπελούπολη στο Μάτι. Οι δύο οικισμοί δεν είχαν νομιμοποιηθεί κατά την εκπόνηση του ειδικού πολεοδομικού σχεδίου, προκαλώντας τις διαμαρτυρίες (και προσφυγές στο ΣτΕ) των συλλόγων των κατοίκων τους.
• Τα ειδικά πολεοδομικά σχέδια μπορεί να προβλέπουν τη «νομιμοποίηση» ή τη διάνοιξη δρόμου (μέσω απαλλοτριώσεων από το Δημόσιο) ώστε να καταστεί οικοδομήσιμη η έκταση ενός ιδιώτη που θα υλοποιήσει στρατηγική επένδυση (στη μέση τού πουθενά).
• Στις αποδοχές κληρονομιάς δεν θα απαιτείται πιστοποιητικό από το δασαρχείο για τον χαρακτήρα της έκτασης.
