Αν θέλει κανείς να μάθει το τι έγινε το Σάββατο του Ιούλη κατά την κήρυξη της γενικής επιστράτευσης του 1974 στη Σκιάθο, αρκεί να δει την ιστορική φωτογραφία με το ‘ΚΥΚΝΟΣ’ αραγμένο εκείνη τη μέρα στο νέο λιμάνι, όπου η πλώρη του έφτανε ως την εκβολή απ’ το ποτόκι.  Για την ιστορία να πούμε πως το πολυαγαπημένο καράβι σταμάτησε τη δράση του στις Σποράδες λίγους μήνες αργότερα, τον Οκτώβριο του 1974, ενώ κατά τη διάρκεια της επιστράτευσης μετέφερε επίσης στρατεύματα και πολεμικό υλικό από το Βόλο στη Λήμνο. Ας επανέλθουμε όμως στην αποφράδα ημέρα… Κατακαλόκαιρο και το νησί έσφυζε από κόσμο, κυρίως Έλληνες, καθώς τα σκήπτρα κρατούσε ακόμα ο εσωτερικός τουρισμός. Ήταν η εποχή που νοικιάζονταν ως και οι  ταράτσες και τα σπίτια των ντόπιων μετατρέπονταν σε κοινόβια με κοινή τουαλέτα. Περί χούντας και άλλων δαιμόνων ελάχιστοι γνώριζαν στο νησί, ιδίως τα παιδιά που περιπαθώς απάγγειλαν ποιήματα, όπως παντού,  κατά την εορτή της 21^ης Απριλίου. Άλλο τόσο γνωρίζαμε για το τι επρόκειτο να συμβεί εκείνο το ΄΄θερμό΄΄ καλοκαίρι. Κι αν κρίνει κανείς απ’ τον αριθμό των Ελλήνων που παραθέριζαν ανά τα νησιά και τις ακτές της ηπειρωτικής χώρας , φαίνεται πως κι εκείνοι που υποψιάζονταν κάτι, δεν πίστευαν στο κακό, τουλάχιστον μέσα στο καλοκαίρι που είναι, καθώς έλεγε κι ο Ανδρέας, για τα μπάνια του λαού. Ωστόσο, άπαντες ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα για επιστράτευση και μάλιστα με ενθουσιασμό  στα όρια της αφέλειας. Έτσι οι άντρες κάτοικοι και επισκέπτες της Σκιάθου, κατέβηκαν  αυθορμήτως και αγογγύστως στο λιμάνι να πάρουν το πλοίο  για το Βόλο κι από εκεί να πάνε στις μονάδες τους κι απόμειναν οι γυναίκες και τα παιδιά στην αποβάθρα να τους κουνούν τα όντως δακρύβρεχτα μαντήλια του αποχωρισμού. Αμέσως μετά ήρθε η τιμητική των μπακάλικων όπου άπαντες έσπευσαν ν’αδειάσουν τα ράφια και, φυσικά, ήρθε κι ο φόβος για το εξαιρετικά αβέβαιο αύριο... Σαν κατακλείδα, ας πούμε και δυο λόγια γενικότερα για εκείνο το εφιαλτικό διήμερο: Παρασκευή 19 Ιουλίου 1974. Το BBC μεταδίδει ότι σε λιγότερο από 20 ώρες η Τουρκία θα εισβάλει στην Κύπρο. Στην Αθήνα αγρόν ηγόραζαν και μάλλον εσκεμμένα. Στις 5 π.μ. της 20ης Ιουλίου η Κύπρος δονείται από τους βομβαρδισμούς. Γύρω στις 8.30 π.μ., τρεις ολόκληρες ώρες μετά την εκδήλωση της τουρκικής επιδρομής, πραγματοποιήθηκε για την τιμή των όπλων πολεμικό συμβούλιο, όπου αποφασίστηκε να μην κηρυχτεί πόλεμος κατά της Τουρκίας, αλλά να δοθεί διαταγή γενικής επιστράτευσης προς εκφοβισμό των Τούρκων και για άσκηση πίεσης προς τις Ηνωμένες Πολιτείες! Τραγέλαφος με κατάληξη τη γνωστή εθνική τραγωδία. Όσο για το τι συνέβη τότε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των επίστρατων, μόνο η αραβική λέξη bihali (μπάχαλο) θα μπορούσε ίσως να αποδώσει, όπως θα’ λεγε κι ο κυρ- Αλέξανδρος…