Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, με επικεφαλής τον αναπληρωτή καθηγητή Τζόζεφ Σίμπιαν, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό παιδαγωγικής έρευνας «AERA Open», μελέτησαν στοιχεία για πάνω από 7.500 μαθητές νηπιαγωγείου και δημοτικού, κάνοντας συγκρίσεις με μια παρεμφερή έρευνα του 1998-99. Διαπιστώθηκε ότι από το τέλος της δεκαετίας του ΄90 ελάχιστη βελτίωση έχει υπάρξει στο χάσμα των μαθηματικών επιδόσεων ανάμεσα στα δύο φύλα. Επιπλέον, οι δάσκαλοι -πιθανώς λόγω κάποιας προκατάληψης- έχουν μια τάση, ήδη από την πρώτη δημοτικού, να βάζουν χειρότερους βαθμούς στα κορίτσια στο μάθημα των μαθηματικών, ακόμη και όταν οι επιδόσεις τους ουσιαστικά δεν διαφέρουν από εκείνες των αγοριών. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι σε γενικές γραμμές, αγόρια και κορίτσια, όταν πρωτοπάνε στο νηπιαγωγείο, δεν έχουν πολύ διαφορετικές μαθηματικές ικανότητες. Όμως μέχρι την τρίτη δημοτικού το χάσμα είναι πια ορατό και ακόμη περισσότερο υπαρκτό μεταξύ όσων μαθητών είναι οι καλύτεροι στα μαθηματικά (και συνήθως είναι αγόρια). Έτσι, στο κορυφαίο 1% των μαθητών στα μαθηματικά, στο νηπιαγωγείο τα κορίτσια αποτελούν λιγότερο από το ένα τρίτο του συνόλου, ενώ στη δευτέρα δημοτικού είναι περίπου το ένα πέμπτο.