Σε ηλικία 96 ετών πέθανε σήμερα στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας όπου νοσηλευόταν, ο σπουδαίος ζωγράφος Πωλ Σουλικιάς, ο οποίος μεγάλωσε και έζησε για πολλά χρόνια στον Βόλο. Η καταγωγή του πατέρα του ήταν από το Φανάρι Καρδίτσης, ενώ η μητέρα του καταγόταν από την Ανατολική Θράκη. Άρχισε να ασχολείται με τη ζωγραφική από την παιδική του ηλικία. Κατά την περίοδο της Κατοχής έχασε τον πατέρα του και η οικογένειά του γνώρισε δύσκολες στιγμές. Παρά τις δυσκολίες, συνέχισε να ζωγραφίζει και παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής στην Αθήνα και το 1956 στο Παρίσι. Το 1959 εγκατέλειψε την Ελλάδα και μετανάστευσε στο Μόντρεαλ του Καναδά. Στην έκθεση «Νεοκαναδοί ζωγράφοι» που διοργάνωσε ο Δήμος του Μόντρεαλ το 1965, κέρδισε το α΄ βραβείο «για τις μαγευτικές αρμονίες χρωμάτων, σύνθεσης και ανθρωπισμού». Η βράβευση αυτή αποτέλεσε από την μια το έναυσμα για την αποκλειστική ενασχόλησή του με την ζωγραφική, και από την άλλη την απαρχή της σταδιακής αναγνώριση του ζωγράφου από τους ομότεχνούς του, τους κριτικούς τέχνης και το κοινό. Ο Σουλικιάς ζωγράφιζε σχεδόν αποκλειστικά με λάδι και έχει χαρακτηριστεί ως «χαρισματικός τοπιογράφος» του Κεμπέκ και του Ανατολικού Καναδά. Εντούτοις, τα θέματά του περιλαμβάνουν επίσης νεκρές φύσεις και προσωπογραφίες. Έχει εκθέσει έργα του σε πολλές γκαλερί και πινακοθήκες, κυρίως στον Καναδά και τις ΗΠΑ. Ο Πωλ Σουλικιάς έχει βεβαίως προσφέρει σπουδαίο έργο και στην γενέτειρά του Ελλάδα όπου από το 1975 περνούσε τα καλοκαίρια του. Ζωγράφισε τοπία από το Πήλιο μέχρι τη Λακωνία και τα νησιά, λαϊκές αγορές και άλλα θέματα. Το 1980 έφτιαξε το καλοκαιρινό εργαστήρι του στη Δράκεια Πηλίου. Συνέχισε δε την παρουσία του με κάποιες εκθέσεις (1975-1985) και έκανε την καλλιτεχνική του παλιννόστηση με τις δύο εκθέσεις που του οργάνωσε η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος το 1995. Από τότε διατηρούσε για πολλά χρόνια το εργαστήρι του στην Ανακασιά Πηλίου.