Σχετικά με τη σοβαρή καταγγελία του Τομέα Διαφάνειας της Κ.Ο. του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – Π.Σ., διά του επικεφαλής Παύλου Πολάκη, για την ένταξη προς χρηματοδότηση ύψους 4,2 εκατομμυρίων ευρώ από τον Αναπτυξιακό Νόμο για επένδυση εταιρείας που συστήθηκε στο όνομα της συζύγου του Βουλευτή Μαγνησίας της Ν.Δ.   Είναι τουλάχιστον προκλητικό σε μια περίοδο γενικευμένης οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, μαζικών λουκέτων, που 1 στις 2 επιχειρήσεις μένουν εκτός χρηματοδότησης του Αναπτυξιακού Νόμου, οι πόρτες των τραπεζών μένουν κλειστές για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, και οι πλειστηριασμοί της πρώτης κατοικίας αποτελούν πλέον κανονικότητα, ένας Βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου να παρουσιάζει υπερμεγέθη επιχειρηματική δραστηριότητα, μέσω της συζύγου του, απολαμβάνοντας πρόσβαση σε δημόσιους πόρους και «ασυνήθιστα γενναιόδωρη» πρόσβαση σε τραπεζικό δανεισμό.   Ο Βουλευτής της ΝΔ δε διέψευσε ούτε τις ενέργειες που έγιναν για τη λήψη χρηματοδότησης, ούτε την έγκριση της επιχορήγησης από τον Αναπτυξιακό Νόμο, ούτε τα καταγγελλόμενα χρηματικά ποσά, αλλά ούτε και τη σχέση του με τη σύζυγο, διαχειρίστρια της εταιρείας, που φιλοδοξεί να επεκταθεί επιχειρηματικά σε έναν εντελώς διαφορετικό επαγγελματικό τομέα που κατά σύμπτωση συμπίπτει με το επάγγελμα του Βουλευτή συζύγου της. «Άνθρακες θα ήταν ο θησαυρός» αν δεν υπήρχε ποτέ υπαγωγή στον Αναπτυξιακό Νόμο. Όμως, και έγκριση του επενδυτικού πλάνου υπήρξε, όπως επίσης και έγκριση της δημόσιας επιχορήγησης που προβλέπεται, που σημαίνει ότι αν εκπληρωθούν οι υποχρεώσεις ιδίας συμμετοχής, τότε το ποσό των 4,2 εκατ. ευρώ θα εκταμιευθεί υπέρ της εταιρείας της συζύγου του.   Σε καμία περίπτωση δεν δαιμονοποιείται το επιχειρείν, ωστόσο, το άρθρο 57 του Συντάγματος απαγορεύει ρητά στους βουλευτές να μετέχουν σε εταιρείες που συνάπτουν με το Δημόσιο συμβάσεις επενδυτικού ή αναπτυξιακού χαρακτήρα, δηλαδή που επιχορηγούνται με δημόσια κονδύλια του Αναπτυξιακού Νόμου.   Επειδή, ως Βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου οφείλουμε να μην προκαλούμε το κοινό περί δικαίου αίσθημα, να έχουμε επαυξημένη αντίληψη και ενσυναίσθηση της κοινωνικής πραγματικότητας και κυρίως αυξημένη υποχρέωση διαφάνειας και λογοδοσίας στον πολίτη, κι επειδή έμμεσα καταστρατηγείται άρθρο του Συντάγματος, επιβάλλεται να δοθούν άμεσα επαρκείς εξηγήσεις, αλλά και να εξαχθούν πολιτικά συμπεράσματα.