Ο Άγιος Απόστολος ο Νέος, (κατά κόσμον Απόστολος Σταματίου) γεννήθηκε στον Άγιο Λαυρέντιο του Πηλίου το 1667 μ.Χ. Ο πατέρας του ονομαζόταν Κώστας Σταματίου και η μητέρα του Μέλω. Σε ηλικία 15 χρονών έμεινε ορφανός και το 1682 μ.Χ.  πήγε στην Κωνσταντινούπολη, όπου εργαζόταν σ’ ένα καπηλειό.

Ο ξεσηκωμός

Όσο ο (κατά την Ορθόδοξη Εκκλησία) Άγιος ήταν ήδη τέσσερα έτη στην Κωνσταντινούπολη, οι κάτοικοι της πατρίδας του (Άγιος Λαυρέντιος Πηλίου) επειδή καταπιέζονταν από την άδικη φορολογία, αποφάσισαν να στραφούν στους επιτρόπους του Σουλτάνου και να επιδιώξουν την οποιαδήποτε μείωσή της. Έτσι λοιπόν έφτιαξαν μία δική τους επιτροπή από κατοίκους που θα τους εκπροσωπούσαν. Όταν κατάφεραν όντως κάποια μείωση επέστρεψαν. Ο Βοεβόδας όμως δεν δέχθηκε τα έγγραφα των επιτρόπων του Σουλτάνου (τα απέρριψε ως πλαστά) και συνέλαβε τρεις από την επιτροπή των κατοίκων και τους πήγε ο ίδιος στην Πόλη και ενήργησε να φυλακιστούν ως ένοχοι εσχάτης προδοσίας.

Ο εγκλεισμός

Όταν το έμαθαν αυτό οι συμπατριώτες τους έστειλαν στην Πόλη μια επιτροπή σκοπεύοντας να απευθυνθούν στην ίδια την βασιλομήτορα (την μητέρα του Σουλτάνου – Βαλιδέ χανούμ Κιοσσέμ) για να αφεθούν ελεύθεροι. Καθώς δε γνώριζαν πως και που θα έπρεπε να απευθυνθούν, προθυμοποιήθηκε ο Απόστολος να τους βοηθήσει, αφού γνώριζε καλά και την τουρκική γλώσσα. Πήρε μάλιστα ο ίδιος την αναφορά που είχαν γράψει οι κάτοικοι και την έδωσε σε ανώτατο αξιωματούχο του Σουλτάνου. Εκείνος όμως είχε ήδη δεχθεί εντολές του Βοεβόδα του Πηλίου. Ο Απόστολος συνελήφθη και παραδόθηκε στον Βοεβόδα για να τιμωρηθεί για την αυθάδειά του. Ο Βοεβόδας διέταξε να τον δέσουν με αλυσίδες και ζήτησε από τον Απόστολο χαράτσι τεσσάρων ετών για όσο χρόνο έλειπε από το χωριό του. Ωστόσο, επειδή φοβόταν μήπως προσφύγουν οι υπόλοιποι της επιτροπής στην ίδια τη βασιλομήτορα, σκεφτόταν ν’α αφήσει τελικά τους τρεις κρατούμενους και τον Άγιο. Κάποιος όμως συμπατριώτης του Αγίου, από φθόνο μήπως ένα ασήμαντο και φτωχό παιδί θεωρηθεί ευεργέτης του τόπου του, τον συκοφάντησε ότι αυτός υποκίνησε την όλη υπόθεση και ότι αν τον ελευθέρωνε σίγουρα θα καταμήνυε τον Βοεβόδα στη βασιλομήτωρ. Έτσι ο Βοεβόδας διέταξε να τον βασανίσουν σκληρά μέχρι θανάτου.

Η προσπάθεια για εξισλαμισμό

Μετά από μία αποτυχημένη προσπάθεια να δραπετεύσει, ο Βοεβόδας προσπάθησε με το ζόρι να εξισλαμίσει τον Άγιο αρχίζοντας με το να του κάνει περιτομή αλλά χωρίς να τα καταφέρει. Αφού ο Απόστολος δήλωσε πως είναι Χριστιανός και δε θα αλλάξει η πίστη του, οδηγήθηκε στους ανώτερους θρησκευτικούς αξιωματούχους όπου και οι ίδιοι προσπάθησαν να τον κάνουν να αλλάξει πίστη τάζοντάς του πλούτη και δόξα όμως ο Απόστολος δεν έκανε πίσω. Παρά μόνο τους έλεγε: «Μην αργοπορείτε και χάνετε τον καιρό σας, ό,τι είναι να κάνετε κάντε το γρήγορα. Οποιονδήποτε θάνατο και αν μου δώσετε θα τον δεχθώ προθυμότατα για χάρη του Χριστού μου. Μην αργοπορείτε λοιπόν. Θέλετε να με κάψετε; Να μαζέψω εγώ τα ξύλα και να ετοιμάσω την φωτιά. Θέλετε να με απαγχονίσετε; Να ετοιμάσω με τα ίδια μου τα χέρια τη θηλιά. Θέλετε να με αποκεφαλίσετε; Δώστε μου το ξίφος να το ακονίσω εγώ όσο χρειάζεται». Αφού δεν κατάφεραν τίποτα ο βεζίρης τελικά διάταξε τον αποκεφαλισμό του.

Εκτέλεση

Μετά από ένα βράδυ βασανιστηρίων, ο Απόστολος οδηγήθηκε πριν ξημερώσει σε μία τοποθεσία κοντά στον Κεράτιο κόλπο και περίμενε τον δήμιο να τον αποκεφαλίσει. Ο δήμιος τον χτύπησε πρώτα τρεις φορές με το ξίφος του στον λαιμό και ύστερα αρπάζοντάς τον από τα μαλλιά, τον αποκεφάλισε. Ο Απόστολος μαρτύρησε 19 χρονών. Μάλιστα, συγγράμματα που γράφτηκαν σχετικά με τον βίο του Αγίου, αναφέρεται ότι μετά την εκτέλεσή του, το εκτελεστικό απόσπασμα είδε από μακρυά πλήθος κόσμου να πηγαίνουν προς το νεκρό σώμα του και πιστεύοντας ότι είναι Χριστιανοί, οι άντρες έτρεξαν προς τα εκεί αλλά μπορούσαν να δουν μόνο το νεκρό του πτώμα και κανέναν άλλον. Αφού έριξαν το σώμα του στη θάλασσα πήγαν το κεφάλι του στον Βεζίρη σαν απόδειξη της εκτέλεσής του.

Μετά την εκτέλεση

Το κεφάλι του το ζήτησαν, μέσω του Πατριαρχείου, Χριστιανοί που είχαν δει την εκτέλεσή του για να το θάψουν. Όταν τους δόθηκε το έβαλαν σε αργυρή θήκη και το έδωσαν στον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου στα Ταταύλα. Αργότερα από κάποιο καιρό συμπατριώτης του Απόστολου πήρε το κεφάλι του και το μετέφερε στην πατρίδα του και συγκεκριμένα στο σπίτι του Αγίου (που πλέον είχε γίνει ναός προς τιμήν του). Το κεφάλι του σήμερα βρίσκεται στην Ιερά Μητρόπολη Δημητριάδος και Αλμυρού. Η Ορθόδοξη Εκκλησία τον θεωρεί Άγιο και εορτάζεται η μνήμη του στις 16 Αυγούστου. Πηγή: thenewspaper.gr