Το κτήριο έχει λεηλατηθεί επανειλημμένα, με αποτέλεσμα να έχουν ξηλωθεί όλα τα είδη υγιεινής που υπήρχαν, τα μηχανήματα να έχουν εξαφανιστεί, ακόμη και οι τσιμεντόλιθοι… Για το Κέντρο Περίθαλψης της μεσογειακής φώκιας είχε δαπανηθεί ποσό 340.000.000 δραχμών περίπου… Είχε κατασκευαστεί σε δημοτική έκταση το 1988 από το τότε υπουργείο Περιβάλλοντος Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων (ΥΠΕΧΩΔΕ) και δέκα χρόνια αργότερα, το 1998, ξεκίνησε σε αυτό τη λειτουργία του ο Ερευνητικός Σταθμός της Εταιρείας Μελέτης και Προστασίας της Μεσογειακής Φώκιας (Mom). Το κτήριο βρίσκεται σε μια απομακρυσμένη περιοχή, στα βόρεια της Αλοννήσου και δεσπόζει στον κόλπο του Γέρακα. Είναι μεγάλο και δεχόταν στη διάρκεια της λειτουργίας του επισκέψεις κάθε χρόνο. Απέχει περίπου μια ώρα από το Πατητήρι Αλοννήσου, σε μια περιοχή που δεν είναι τουριστική, έτσι ώστε να εκδηλωνόταν ενδιαφέρον ακόμη και για μετατροπή του σε ξενοδοχειακή μονάδα περιβαλλοντικού ή αλιευτικού τουρισμού. Το κτήριο, εμβαδού 800 τετραγωνικών μέτρων, το διαχειρίστηκε για πέντε περίπου χρόνια η Mom και μετά το εγκατέλειψε, ενώ η λειτουργία του συνοδεύτηκε από πολλές καταγγελίες για κακοτεχνίες. Σήμερα είναι ερείπιο και χρησιμεύει για σταβλισμό κατσικιών… Το κτήριο περιλάμβανε εστιατόριο, αίθουσα προβολών, εργαστήρια και άλλες υπηρεσίες για την περίθαλψη της μεσογειακής φώκιας, λειτουργούσε ως βάση των δράσεων της Mom, παρακολούθησης του πληθυσμού της φώκιας, εφαρμογής των ρυθμίσεων στο Πάρκο και κυρίως ως κέντρο φροντίδας και επανένταξης για τις φώκιες. Ο Σταθμός δεχόταν χιλιάδες επισκέπτες απ’ όλο τον κόσμο μια και εντός του υπήρχε μουσείο με εκθέματα, που αφορούσαν τη φώκια (σκελετός ενήλικου ζώου, πολλές φωτογραφίες, αναπαράσταση καταφυγίου κ.λπ.), βιβλιοθήκη με σχετικά βιβλία κ.λπ. Τριάντα τέσσερα χρόνια μετά, το εγκαταλειμμένο ακίνητο έχει περάσει πλέον στην ιδιοκτησία του Οργανισμού Φυσικής Περιουσίας και Κλιματικής Αλλαγής (ΟΦΥΠΕΚΑ), ενός προσώπου ιδιωτικού δικαίου που εποπτεύεται από το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Ο φορέας διαχείρισης του θαλασσίου πάρκου των Β. Σποράδων υπήχθη στον ΟΦΥΠΕΚΑ, με αποτέλεσμα στην κυριότητα του εν λόγω οργανισμού να περάσει και το ακίνητο του πρώην Κέντρου Περίθαλψης της μεσογειακής φώκιας. Ο φορέας του Πάρκου είχε παλαιότερα επαφές τόσο με το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, όσο και με το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, για να εγκατασταθεί εκεί ερευνητικό κέντρο, ωστόσο, οι επαφές δεν τελεσφόρησαν και το ερείπιο παραμένει μνημείο της νεοελληνικής ανοργανωσιάς. Ακόμη ο Φορέας είχε υποβάλλει δύο φορές πρόταση στο υπουργείο Παιδείας, για τη δημιουργία Σχολής Περιβάλλοντος, που θα ασχολείται επισταμένως με τη μεσογειακή φώκια, αλλά και το υπόλοιπο ζωικό κεφάλαιο, αλλά δυστυχώς δεν υπήρξε έγκριση. Η Σχολή δεν θα είχε το χαρακτήρα ενός ΑΕΙ, αλλά θα λειτουργούσε ερευνητικά. Μάλιστα δεν είναι λίγες εκείνες οι φωνές, που μιλούν ακόμη και για εκχώρηση του ακινήτου σε ιδιώτες, εφόσον φυσικά επιδειχθεί ανάλογο ενδιαφέρον.