Ιούνιος '87,η Αθήνα καμίνι, ψήνεται στους 37 βαθμούς Κελσίου. Η μαθητική νεολαία ετοιμάζεται για τις πανελλαδικές. Πρώτο μάθημα έκθεση.  Και μια μέρα πριν 14 Ιουνίου, μια μέρα σαν σήμερα η παρέα του Γκάλη, του Γιαννάκη και των άλλων παιδιών αφού έχει χαρίσει ανεπανάληπτες στιγμές στους Έλληνες αυτό τον υπέροχο Ιούνη, έχει ραντεβού με την Ιστορία στο τελικό του ΣΕΦ Κυριακή βράδυ απέναντι στην υπέρ δύναμη ΕΣΣΔ. Και επειδή την ιστορία γράφουν οι παρέες, η παρέα του μεγάλου Νίκου Γκάλη έγραψε Ιστορία. Σ' ένα κατάμεστο ΣΕΦ, σε ένα ματς θρίλερ, που κράτησε 1 ώρα και 56 λεπτά και έληξε ισόπαλο 89-89, με την Ελλάδα να καλύπτει διαφορά 8 πόντων και να ισοφαρίζει, 89-89, με τον Ανδρίτσο και να στέλνει το Ματς στην παράταση. Και στην παράταση μίλησε η ελληνική ψυχή! Η ψυχή ενός τίμιου γίγαντα, του Αργύρη Καμπούρη, που άρπαξε το ριμπάουντ στο τελευταίο σουτ πήρε το φάουλ και με ολύμπια ψυχραιμία έκανε το 103-101, στέλνοντας  στον έβδομο ουρανό μια ολόκληρη χώρα και τους Έλληνες στους δρόμους και τις πλατείες σ'ένα ατελείωτο γλέντι. Το πρώτο ευρωπαϊκό τρόπαιο σε ομαδικό άθλημα που οδήγησε στην εξάπλωση του μπάσκετ σε όλη την Ελλάδα και σημάδεψε μία ολόκληρη εποχή. Το Ευρωμπάσκετ του '87 έγινε σημείο αναφοράς για μια ολόκληρη γενιά, πού το έζησε, που αγάπησε και ταυτίστηκε με τους ήρωες του ΣΕΦ, τι και αν πέρασαν 35 χρόνια, τι και αν ήμασταν μαθητές του Λυκείου και τώρα μεσήλικες με άσπρα μαλλιά. Η ημέρα αυτή θα είναι για πάντα χαραγμένη στο μυαλό και την καρδιά μας.