Το 378 π.Χ. με την σύσταση της Β' Αθηναϊκής συμμαχίας η Σκιάθος τάσσεται στο πλευρό της Αθήνας, απολαμβάνει την αυτονομία που της παραχωρήθηκε από τους Αθηναίους, ακμάζει και κόβει ακόμα και δικά της χάλκινα νομίσματα. Παρέμεινε στη συμμαχία για 40 χρόνια ως το 338 π.Χ όταν στη μάχη της Χαιρώνειας επικράτησαν οι Μακεδόνες… Στα χρόνια αυτά και συγκεκριμένα το 370 π.Χ, μεταξύ της Σκιάθου και του Μαντείου των Δελφών επετεύχθη μια θρησκευτική συμφωνία με την οποία στους Σκιαθίτες που επισκέπτονταν τους Δελφούς για να λάβουν με πληρωμή κάποιο χρησμό, τους παρέχονταν τροφή, κλίνες, αλάτι, ξύδι, ξύλα κ.α Επιπλέον, είχαν χαμηλότερο κόστος: μόλις δύο δραχμές για τον δημόσιο πέλανον και το ένα έκτο αυτού του ποσού για τον ιδιωτικό. Πέλανος ονομαζόταν το «αντίτιμο» της χρησμοδοσίας που κατέβαλε ο αιτούμενος χρησμό μαζί με μια λατρευτική πίτα που καιγόταν στον βωμό, και την οποία έπρεπε να την αγοράσουν από τους Δελφιείς. [caption id="attachment_149694" align="alignleft" width="423"] Επιγραφή που βρέθηκε στην Ακρόπολη όπου αναφέρονται τα μέλη της Β’ Αθηναϊκής Συμμαχίας[/caption] Η τιμή για τις επίσημες υποθέσεις ήταν συνήθως δέκα φορές μεγαλύτερη από τις ιδιωτικές γι’ αυτό και η συμφωνία που πέτυχαν οι άρχοντες της Σκιάθου με το μαντείο, κρίθηκε απ’ τους ιστορικούς ως εξαιρετική τόσο για το νησί όσο και για τους κατοίκους του. Μ’ αυτή εξασφάλιζαν τη φιλοξενία τους στο μαντείο και πλήρωναν ελάχιστα για τους χρησμούς καθώς η συνήθης αμοιβή του μαντείου ήταν ίση με την αμοιβή που λάμβανε για δύο ημέρες ένας Αθηναίος δικαστής και, αν συνυπολογιστούν το κόστος του ταξιδιού μετ’ επιστροφής στους Δελφούς και η απώλεια του εισοδήματος κατά την απουσία, επρόκειτο για αληθινή επένδυση. Η συμφωνία είναι γραμμένη και υπάρχει ως σήμερα σε μαρμάρινη επιγραφή που σώζεται στο μαντείο και όποιος ταξιδέψει ως εκεί μπορεί να την αναζητήσει και ενδεχομένως, να τη φωτογραφήσει. Εκείνο που παραμένει άγνωστο βέβαια, είναι οι χρησμοί που ζητούσε η Σκιάθος απ’ το μαντείο όπως και οι απαντήσεις του…