Κάθε Κυριακή ήταν κάποτε γιορτή. Πλενόμαστε αποβραδίς κι ετοιμάζαμε τα μονάκριβα καλά μας ρούχα. Να φύγει από πάνω μας κάθε τι μίζερο και ρυπαρό. Να φύγει τ' αποτύπωμα της βιοπάλης. Ν' αναβαπτιστούμε για να συνεχίσουμε, καθώς τι άλλο είναι η ζωή παρά ατέλειωτος αγώνας. Τώρα οι Κυριακές βουλιάζουνε στην κινούμενη άμμο μιας αέναης ισοπεδωτικής καθημερινότητας που δοκιμάζει τις περιορισμένες αντοχές μας.... Γιώργος Σανιδάς