CHANGES

   It’s been over twenty years since my wife and I first landed on Skiathos. It was in the winter of 2001 and there were only two tavernas open. One was dark and depressing with questionable food. Luckily the other was quaint and bright and the food was quite good. There was one café open on the Old Port and one supermarket which my friend Spiros’ hardware store currently occupies. Among the more noticeable changes is the port, which had a complete makeover, is a string of tavernas and clubs which have appeared along the Port Road. Some bright lights have left us and some have arrived, but the population in the winter remains about the same. Sadly, the Skiathos Philharmonic Orchestra has been disbanded. Gone is the thrill of stepping aside as they proudly marched down Papadiamanti Street or along the Old Port. The choir is also gone. There was no money in the treasury to pay the maestro. A number of shops have opened and closed on Papadiamanti Street, including a McDonalds which lasted one season. The Italian Deli on the ring road used to be an Italian Deli with imported cheeses and other Italian specialties but the owner decided it also should include lawn furniture and cleaning products and finally discontinued the Italian delicacies and continually added to the variety of the inventory but continued using the name Italian Deli. There were sheep or goat herds that you sometimes had to accommodate on the ring road and other roads less travelled. There were fewer potholes on the paved roads but then again there were fewer paved roads. There were also fewer cars, fewer busses, gas stations, car and moto rental agencies and car washes. There were also fewer fruit stands, fewer markets, banks, cafes, tavernas, bars, and hotels both big and small and, in the high season, many many fewer people. In the summer 200,000 people now move through the enlarged airport together with the dramatically increased number of passengers from an ever growing fleet of ferries and private yachts. When we came those few years ago it struck me that the island was enjoying the best of both the old and the new worlds. There was decaffeinated espresso and smoked salmon as well as deserted beaches and goat herds. In such a short time I can see old Skiathos slipping away. Soon it will be gone forever. As for me, I’ve also changed. After twenty something years I’ve become a little shorter with less hair on my head but, astonishingly, thriving in my ears. I’m a little more wrinkled, though I’ve gained a few kilos. I also feel myself slowly slipping away. One day I, too, will be gone forever.     ΑΛΛΑΓΕΣ Έχουν περάσει πάνω από είκοσι χρόνια από τότε που η γυναίκα μου κι εγώ πατήσαμε για πρώτη φορά το πόδι μας στην Σκιάθο. Ήταν τον χειμώνα του 2001 και υπήρχαν μόνον δύο ταβέρνες ανοιχτές. Η μία ήταν σκοτεινή και καταθλιπτική με αμφίβολης ποιότητας φαγητό. Ευτυχώς η άλλη ήταν γραφική και φωτεινή και το φαγητό αρκετά καλό. Υπήρχε μόνον ένα καφέ ανοιχτό στο Παλιό Λιμάνι και ένα σουπερμάρκετ, εκεί που σήμερα βρίσκεται το κατάστημα με εργαλεία του φίλου μου του Σπύρου. Ανάμεσα στις πιο εντυπωσιακές αλλαγές είναι το ίδιο το λιμάνι, που αναμορφώθηκε εξ ολοκλήρου, με μια σειρά από ταβέρνες και κλαμπ κατά μήκος του παραλιακού δρόμου. Μερικά λαμπερά φώτα χάθηκαν ενώ μερικά άλλα εμφανίστηκαν, όμως ο πληθυσμός τον χειμώνα παραμένει περίπου ο ίδιος. Δυστυχώς, η Φιλαρμονική Ορχήστρα της Σκιάθου διαλύθηκε. Μαζί της έφυγε και η συναρπαστική εμπειρία να παραμερίζεις καθώς κατέβαινε περήφανα την Οδό Παπαδιαμάντη ή περνούσε από το Παλιό Λιμάνι. Χάθηκε και η χορωδία. Δεν υπήρχαν αρκετά χρήματα στο ταμείο για την αμοιβή του μαέστρου. Μερικά καταστήματα άνοιξαν και έκλεισαν πάλι στην Οδό Παπαδιαμάντη, όπως ένα McDonalds που κράτησε μια σαιζόν μόνο. Το Italian Deli στον περιφερειακό ήταν ένα Italian Deli με εισαγόμενα τυριά και άλλες Ιταλικές σπεσιαλιτέ, αλλά ο ιδιοκτήτης αποφάσισε ότι έπρεπε επίσης να περιλάβει έπιπλα κήπου και είδη καθαριότητας, ενώ τελικά σταμάτησε να εισάγει Ιταλικές σπεσιαλιτέ προσθέτοντας συνεχώς και άλλα είδη εξακολουθώντας πάντως να χρησιμοποιεί το όνομα Italian Deli. Υπήρχαν κοπάδια προβάτων ή κατσικιών που μερικές φορές χρειαζόταν να υπομείνεις στον περιφερειακό και στους άλλους όχι τόσο πολυσύχναστους δρόμους. Υπήρχαν λιγότερες λακκούβες στους ασφαλτοστρωμένους δρόμους αλλά υπήρχαν και λιγότεροι ασφαλτοστρωμένοι δρόμοι. Υπήρχαν επίσης λιγότερα αυτοκίνητα, λιγότερα λεωφορεία, βενζινάδικα, γραφεία ενοικίασης αυτοκινήτων και μηχανών και πλυντήρια αυτοκινήτων. Υπήρχαν και λιγότερα οπωροπωλεία, λιγότερα μαγαζιά, τράπεζες, καφέ, ταβέρνες, μπαρ και μικρά και μεγάλα ξενοδοχεία και, την υψηλή περίοδο, πολύ πολύ λιγότερος κόσμος. Σήμερα, τους καλοκαιρινούς μήνες 200.000 άνθρωποι διακινούνται στο μεγαλύτερο πια αεροδρόμιο μαζί με τον δραματικά αυξημένο αριθμό επιβατών από έναν συνεχώς αυξανόμενο στόλο από φέρυ μπότ και ιδιωτικά γιωτ. Όταν ήρθαμε εμείς εδώ και τα λίγα αυτά χρόνια είχα εντυπωσιαστεί από το γεγονός ότι το νησί απολάμβανε ό,τι καλύτερο από τον παλιό και από τον καινούργιο κόσμο. Υπήρχε εσπρέσο ντεκαφεϊνέ και καπνιστός σολομός, αλλά και απομονωμένες παραλίες και κοπάδια από κατσίκια. Μέσα σε αυτόν τον τόσο λίγο χρόνο βλέπω την παλιά Σκιάθο να χάνεται σιγά σιγά. Σύντομα δεν θα έχει μείνει πια τίποτε απ’αυτήν. Όσο για μένα, έχω κι εγώ αλλάξει. Ύστερα από κάπου είκοσι χρόνια έχω κάπως κοντύνει, με λιγότερα μαλλιά στο κεφάλι μου αλλά, παραδόξως, με πολύ καλή ακοή. Έχω λίγο περισσότερες ρυτίδες, αν και έχω πάρει μερικά κιλά. Νιώθω κι εγώ να ακολουθώ σιγά σιγά τον ίδιο δρόμο, πράγμα που μου θυμίζει πως μια μέρα κι εγώ θα έχω φύγει για πάντα. Μετάφραση : Βίκυ Κυριαζή