Σήμερα γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα Νοσηλευτών. Μια πρωτοβουλία του Διεθνούς Συμβουλίου Νοσηλευτών, δυνάμει της οποίας  η 12η Μαΐου καθιερώθηκε ως Διεθνής Ημέρα Αδελφών Νοσοκόμων για να τιμήσει τη γέννηση  της Φλόρενς Νάιτινγκεϊλ, της ιδρύτριας της σύγχρονης νοσηλευτικής. Κάθε χρόνο ορίζεται από το Διεθνές Συμβούλιο Νοσηλευτών και ένα διαφορετικό θέμα εορτασμού για την ημέρα αυτή. Το φετινό θέμα  “Νοσηλευτές: Μια ηγετική φωνή – Επένδυση στη νοσηλευτική και στον σεβασμό των δικαιωμάτων για την εξασφάλιση της παγκόσμιας υγείας”, περιγράφει με απόλυτη σαφήνεια και το βασικό ζητούμενο. Οι νοσηλευτές και οι νοσηλεύτριες, αποτελούν τη βάση και τη ραχοκοκαλιά των συστημάτων υγείας, ως φροντιστές και τιμητές της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και φυσικά της ζωής. Κατά τη περίοδο της πανδημίας, το θάρρος και η αυταπάρνησή τους δημιούργησαν ρίγη συγκίνησης. Στο δύσκολο αγώνα με τον ιό, στη καθημερινή εξαντλητική μάχη, απέδειξαν για ακόμη μια φορά τον καταλυτικό ρόλο τους στη θεραπευτική αντιμετώπιση. Δυστυχώς στη χώρα μας, η αναμφισβήτητη αναγνώριση της σπουδαιότητας του ρόλου των νοσηλευτών/τριων, δε μετουσιώνεται σε πράξη. Οι ίδιοι, παρά τις θυσίες και την αυταπάρνηση, αναγκάζονται να εργαστούν κάτω από δύσκολες και πιεστικές εργασιακές συνθήκες, με χαμηλές απολαβές και ανύπαρκτο εξοπλισμό. Τα οργανικά κενά στο ΕΣΥ, η πλήρης ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας με υπογραφή της Κυβέρνησης ΝΔ, οι αναστολές εργασίας και η εντατικοποίηση των ωραρίων επιφυλάσσουν ένα σύγχρονο Γολγοθά για τους νοσηλευτές και τις νοσηλεύτριες. Η Πολιτεία οφείλει να σταθεί δίπλα στους εργαζόμενους του συστήματος υγείας, που παρά τις αντίξοες συνθήκες, προσφέρουν ψυχή τε και σώματι. Η ένταξη των νοσηλευτών/ νοσηλευτριών στα ΒΑΕ, η αύξηση των αποδοχών τους, η καταβολή των υπερωριών, η κάλυψη των οργανικών κενών ώστε να επιτευχθούν ανθρώπινα ωράρια και συνθήκες εργασίας, είναι αναγκαίο να πραγματοποιηθούν. Τη σημερινή μέρα, τους τιμούμε και τους ευχαριστούμε για τη προσφορά τους, μα παράλληλα δε ξεχνάμε και δε παύουμε να διεκδικούμε όσα δικαιούνται οι ίδιοι αλλά και η κοινωνία, για ένα καλύτερο δημόσιο σύστημα υγείας που σέβεται τον ασθενή και τον εργαζόμενο.