Ζωγραφίζοντας το Ρεμπέτικο χθες και σήμερα - Φωτογραφίες
2022-02-03 23:46:53
Έργα σπουδαίων Ελλήνων εικαστικών από προηγούμενες δεκαετίες και κυρίως σύγχρονες δημιουργίες εμπνευσμένες από το ρεμπέτικο περιλαμβάνει η έκθεση του Δήμου Αθηναίων
Η σχέση της μουσικής με τις εικαστικές τέχνες ήταν ανέκαθεν στενή. Η αποτύπωση σε εικόνες ή μορφές των ρυθμών, των μελωδιών, των στίχων, του συναισθήματος ενός τραγουδιού αποτελεί φαινόμενο διαχρονονικό και παγκόσμιο. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για ολόκληρα μουσικά ρεύματα, είδη μουσικής που έγραψαν ιστορία, σφράγισαν την εποχή τους και συνεχίζουν διαχρονικά να εμπνέοουν. Σε αυτή την κατηγορία ανήκει, αναμφισβήτητα, το Ρεμπέτικο το «μεγάλο νεοελληνικό πολιτιστικό γεγονός», όπως πολύ εύστοχα το έχει χαρακτηρίσει ο σημαντικός συνθέτης Νίκος Μαμαγκάκης, το οποίο αποτελεί τον κεντρικό θεματικό άξονα της έκθεσης που διοργανώνει ο Δήμος Αθηναίων, από τις 10 Φεβρουαρίου, σε τρεις διαφορετικούς χώρους, στην Πινακοθήκη του, το Κέντρο Τεχνών και το Ολύμπια, Δημοτικό Μουσικό Θέατρο «Μαρία Κάλλας».
Αλέξανδρος Ψυχούλης, Άγνωστος Πιανίστας, 2021, ακουαρέλα, 70x100 εκ
Έτσι λοιπόν, ανάμεσα στα 125 έργα 50 διαφορετικών καλλιτεχνών που περιλαμβάνει η έκθεση θα δούμε τα αριστουργηματικά ζειμπέκικα του Γιάννη Τσαρούχη, τα υπέροχα χαρακτηρικά του Τάσσου από τα εξώφυλλά των δίσκων της Σωτηρίας Μπέλλου και τα εμπνευσμένα σχέδια του Αλέκου Φασιανού από τα εξώφυλλα των βιβλίων του Ηλία Πετρόπουλου για το ρεμπέτικο τραγούδι, θα μάθουμε όμως κυρίως, τί σημαίνει ρεμπέτικο για έναν σύγχρονο καλλιτέχνη.
«Στόχος της έκθεσης και της συνοδευτικής έκδοσης είναι να εικονοποιήσουν το ρεμπέτικο και τη μυθολογία του μέσα από μια σύγχρονη οπτική. Πώς ένας σύγχρονος εικαστικός μπορεί να συνδεθεί συναισθηματικά και να αποδώσει μέσα από εικόνες τα ρεμπέτικα τραγούδια» εξηγεί ο επιμελητής της έκθεση αλλά και του συνόλου των δράσεων του Οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας(ΟΠΑΝΔΑ) του Δήμου Αθηναίων Χριστόφορος Μαρίνος και προσθέτει: «Εκείνο που μας ενδιέφερε κυρίως να εξετάσουμε είναι πώς συνομιλεί με το ρεμπέτικο η σύγχρονη τέχνη, με ποιο τρόπο οι σύγχρονοι Έλληνες καλλιτέχνες το προσεγγίζουν και το ερμηνεύουν. Γι’ αυτό και τα περισσότερα έργα είναι αναθέσεις και πραγματοποιήθηκαν ειδικά για την έκθεση».
Ο ίδιος αποκαλύπτει επίσης ότι πολλοί από τους καλλιτέχνες που συμμετέχουν στην έκθεση εξερεύνησαν τις ρίζες τους μέσα από αυτή τη διαδικασία: «Λόγου χάρη, το έργο του Γιάννη Θεοδωρόπουλου αναφέρεται στον Πίκινο, ο οποίος ήταν συγγενής του και μαχαιρώθηκε μπαμπέσικα το 1931 στην οδό Ακάμαντος στο Θησείο. Η Μαρία Τσάγκαρη, από την άλλη, μελέτησε την ιστορία του ρεμπέτη προπάππου της, του βιολιστή Νίκου Συρίγου, του περίφημου «Σαντορινιού» ή «Σαντορινάκη». Η Κατερίνα Ζαχαροπούλου, με το έργο Ο μπουφές της Ρόζας, εξετάζει την περίπτωση της Εσκενάζυ, ανασύροντας προσωπικές οικογενειακές ιστορίες και αναμνήσεις».
Η έκθεση περιλαμβάνει κατά κύριο λόγο ζωγραφικά έργα ωστόσο εκπροσωπούνται, σε μικρότερο βαθμό, και άλλες τέχνες όπως η χαρακτική, η φωτογραφία, το βιβλίο, η ηχητική εγκατάσταση και η περφόρμανς. Ανάμεσα στα έργα ξεχωρίζουν οι γελειοφγραφίες του ρεμπέτη Κώστα Μπέζου που δραστηριοποιούνταν καλλιτεχνικά με το ψευδώνυμο Α. Κωστής.
Ξεχωριστή είναι και η συνύπαρξη, στο φουαγιέ του Θεάτρου Ολύμπια, της μόνιμης έκθεσης – αφιέρωμα στη Μαρία Κάλλας με μια προθήκη που περιλαμβάνει δίσκους και προσωπικά αντικείμενα της Μαρίας Κάλλας, υπογραμμίζοντας την τεράστια ενωτική δύναμη της μουσικής.
Η είσοδος στην έκθεση θα είναι ελεύθερη για το κοινό.
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ