77 χρόνια πριν, στις 27 Ιανουαρίου 1945, ο Κόκκινος Στρατός απελευθερώνει τα στρατόπεδα του Άουσβιτς - Μπιρκενάου αποκαλύπτοντας τη φρίκη ενός από τα πιο αποτρόπαια εγκλήματα της παγκόσμιας ιστορίας που άλλαξε για πάντα τον κόσμο. 6.000.000 άνθρωποι, θύματα του ναζισμού, της ξενοφοβίας και της μισαλλοδοξίας, εξοντώθηκαν με συστηματικό τρόπο στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Βρήκαν τον θάνατο σε θαλάμους αερίων, απαγχονίστηκαν, εκτελέστηκαν, έγιναν πειραματόζωα. Χιλιάδες από αυτούς δεν άντεξαν την κακοποίηση, τις ασθένειες και τον υποσιτισμό. Εβραίοι στην συντριπτική τους πλειοψηφία, αλλά και ομάδες που κρίθηκαν «φυλετικά κατώτερες». Στην Ελλάδα, οι απώλειες άγγιξαν το 87% της εβραϊκής κοινότητας. Άνθρωποι και κυβερνήσεις έκαναν επιλογές που νομιμοποίησαν τον αντισημιτισμό, τις προκαταλήψεις, το στιγματισμό γράφοντας μια μαύρη σελίδα στη συλλογική μας μνήμη. Η ιστορική αυτή ημέρα υπενθυμίζει τη διολίσθηση της ανθρωπότητας στη βαρβαρότητα, όταν ο σπόρος του μίσους βρίσκει πρόσφορο έδαφος και ανθίζει. Μια διολίσθηση που έγινε μεθοδικά, προσεκτικά, σταδιακά στοχεύοντας τα κατώτερα ένστικτα και την ανάγκη των ανθρώπων να προσωποποιήσουν το κακό. Την ημέρα αυτή, αποτίουμε φόρο τιμής στη μνήμη των συμπολιτών μας που χάθηκαν που ζητούν δικαίωση. Θυμόμαστε το ιερό χρέος να μην επιτρέψουμε άλλα ολοκαυτώματα και να μην ξεχάσουμε. Επιπλέον, να μην ξεχνάμε ότι η όποια προτροπή να ξεχάσουμε και να αφήσουμε πίσω όσα συνέβησαν, στο όνομα της ενότητας, ενισχύει κεκαλυμμένα το αφήγημα των αρνητών του Ολοκαυτώματος και της αντιφασιστικής Αντίστασης. Αυτοί οι αρνητές υπάρχουν, πληθαίνουν και δηλητηριάζουν τα διδάγματα που άφησαν ως παρακαταθήκη οι αδικοκοχαμένες ψυχές των θυμάτων του Ολοκαυτώματος.