3 Δεκεμβρίου. Παγκόσμια ημέρα ατόμων με αναπηρία. Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία τιμάται κάθε χρόνο στις 3 Δεκεμβρίου και καθιερώθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ με την υιοθέτηση του Προγράμματος Δράσης για τα ΑμεΑ το Δεκέμβριο του 1992. Παρά το γεγονός ότι τα συντάγματα των χωρών που υιοθετήθηκαν μετά το 2010, απαγορεύουν τις διακρίσεις με βάση την αναπηρία, εγγυώνται το δικαίωμα των ΑμεΑ στην εργασία και το δικαίωμα στην εκπαίδευση για τα παιδιά με αναπηρία, η ανθρωπότητα δυστυχώς έχει ακόμη να διανύσει μεγάλη απόσταση μέχρι την επίτευξη του επιθυμητού. Στη χώρα μας τα άτομα με αναπηρία όσο και οι άνθρωποι με χρόνιες ασθένειες αποτελούν την μεγαλύτερη κοινωνική, αλλά και την πιο φτωχοποιημένη και αποκλεισμένη, ομάδα και υπολογίζονται σε πάνω από 1.000.000. Η στέρηση της συμμετοχής στα δημόσια αγαθά και υπηρεσίες, στην εργασία και την εκπαίδευση, η ελλιπής προσβασιμότητα στο δομημένο περιβάλλον, τις μεταφορές, την πληροφορία και την ενημέρωση, στερούν από τα άτομα με αναπηρία την δυνατότητα συμμετοχής σε όλο το φάσμα της ζωής. Σε μια περίοδο βαθιάς υγειονομικής κρίσης η Κυβέρνηση της ΝΔ έχει επιλέξει να περιθωριοποιήσει την ευάλωτη αυτή κοινωνική ομάδα, για την οποία η πρόσβαση σε δομές υγείας είναι κρίσιμη. Η Κυβέρνηση δεν ενισχύει το ΕΣΥ με αποτέλεσμα να έχει μετατραπεί αυτό σε σύστημα μίας νόσου. Οι πιο ευάλωτοι αδυνατούν να λάβουν κατάλληλη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Ο προϋπολογισμός που κατέθεσε για το 2022 προβλέπει μειωμένες συνολικά δαπάνες για τη δημόσια υγεία, ενώ οι δαπάνες για τη στήριξη και ενίσχυση των ΑμεΑ περικόπηκαν κατά 50 εκ. Η ΝΔ κατήργησε τη 13^η σύνταξη, στερώντας από τους δικαιούχους σύνταξης αναπηρίας ένα σημαντικό βοήθημα, ενώ δε φρόντισε καν να εξασφαλίσει την ίση πρόσβαση των παιδιών με αναπηρία στην τηλεκπαίδευση, πολλαπλασιάζοντας τα ήδη υπάρχοντα προβλήματα ένταξης. Η σημερινή ημέρα δεν είναι μια ευκαιρία έκφρασης μιας προσωρινής ευαισθητοποίησης για τα προβλήματα των ατόμων με αναπηρία. Αποτελεί ένα φόρο τιμής στα άτομα αυτά που καθημερινά παλεύουν για μια ζωή με αξιοπρέπεια αλλά και μια υπενθύμιση της αναγκαιότητας διεκδίκησης ίσων ευκαιριών και δυνατοτήτων για όλους. Να συσπειρωθούμε όλοι στη μάχη για μια κοινωνία που μας χωρά όλους. Κανείς αποκλεισμένος, κανένας στο περιθώριο.