Άλλη μια αρμοδιότητα, αυτή του καθαρισμού και της αστυνόμευσης των ρεμάτων, που έρχεται στην επικαιρότητα κατά διαστήματα με απώλειες ανθρώπινων ζωών και περιουσιών, με καταστροφές υποδομών και του φυσικού πλούτου αρκετών περιοχών, έχει περάσει σχεδόν εξ ολοκλήρου στις Περιφέρειες. Το άρθρο 224 του «Κλεισθένη» (ν. 4555/2018) ήρθε για να «κουκουλώσει» τις πολιτικές ευθύνες, κυβερνήσεων και Ε.Ε. Στο όνομα της αποκέντρωσης να μειώσει τη διάθεση κονδυλίων του κρατικού προϋπολογισμού για λαϊκές ανάγκες. Στα διάφορα χρηματοδοτικά εργαλεία τέτοιου είδους έργα δεν είναι επιλέξιμα αφού στη ζυγαριά «κόστους – οφέλους» δεν παράγουν υψηλή κερδοφορία. Περιφέρειες και Δήμοι ισχυροποιούνται για να προωθήσουν απρόσκοπτα όλους τους επιχειρηματικούς σχεδιασμούς και προτεραιότητες θυσιάζοντας τις ανάγκες και την προστασία της λαϊκής οικογένειας. Παράλληλα οι κυβερνήσεις διασπώντας ευθύνες και αρμοδιότητες (η διαχείριση στα ορεινά των ρεμάτων ανήκει στα Δασαρχεία, επίσης διαχρονικά υποστελεχωμένα και υποχρηματοδοτούμενα) επιβεβαιώνει ότι η “επιτελικότητα” του αστικού κράτους αρχίζει και τελειώνει εκεί που αρχίζουν και τελειώνουν τα επιχειρηματικά συμφέροντα. Είναι πρόσφατο το παρελθόν, που λόγω της απουσίας ενός ολοκληρωμένου σχεδίου και των αντίστοιχων έργων αντιπλημμυρικής θωράκισης της Θεσσαλίας, προκάλεσαν απώλειες ανθρώπων, τεράστιες υλικές καταστροφές απώλεια ζωικού και φυτικού κεφαλαίου, όχι μόνο στο Νομό Καρδίτσας, αλλά σε όλους τους Θεσσαλικούς νομούς. Η μη οριοθέτηση αρκετών ρεμάτων, οι επεμβάσεις που έχουν γίνει στις φυσικές κοίτες των ρεμάτων, έχουν ως αποτέλεσμα την μείωσή ή την κατάργησή τους. Οι διευθετήσεις με κλειστούς αγωγούς ανεπαρκούς διατομής, τα έργα τοποθέτησης ανεμογεννητριών, τα μπαζώματα, η εναπόθεση σκουπιδιών, είναι μερικά από όσα υπάρχουν στα ρέματα της ηπειρωτικής Θεσσαλίας, αλλά και των Βορείων Σποράδων. Σε συνδυασμό με τα αντιπλημμυρικά έργα που λείπουν ή είναι αποσπασματικά ή δεν συντηρούνται, οξύνουν το ζήτημα της αντιπλημμυρικής προστασίας. Μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει ουσιαστική συζήτηση στο Περιφερειακό Συμβούλιο για την υπάρχουσα κατάσταση. Για την ύπαρξη ή μη, μελετών οριοθέτησης και διευθέτησης των ρεμάτων σε κρίσιμες περιοχές και ιδιαίτερα σε περιοχές με οικιστική ανάπτυξη. Για την τεράστια υποστελέχωση των Τεχνικών Υπηρεσιών της περιφέρειας από προσωπικό και την έλλειψη μηχανημάτων και εξοπλισμού των υπηρεσιών. Η ευθύνη καθαρισμού των ρεμάτων με σεβασμό στην περιβαλλοντική τους λειτουργία, όση απόμεινε, και την προστασία του λαού έχει γίνει μπαλάκι μεταξύ κυβέρνησης, Περιφέρειας και Δήμων. Πίσω από το “ποιος έχει την ευθύνη”, αποκρύβεται η πολιτική επιλογή της εγκληματικής υστέρησης στην πραγματοποίηση αντιπλημμυρικών έργων, αφού εντάσσονται στην λογική του κόστους – οφέλους και στην ουσία μεγάλα τμήματα της Θεσσαλίας παραμένουν απροστάτευτα σε πλημμυρικά φαινόμενα που μπορεί να αποβούν χειρότερα από τα προηγούμενα. Οι πρόσφατες βροχοπτώσεις και πλημμυρικά φαινόμενα σε Μαγνησία, Λάρισα, επιβεβαίωσαν ακόμα μια φορά την έλλειψη αποτελεσματικού σχεδίου, ουσιαστικής πρόληψης και των αναγκαίων αντιπλημμυρικών έργων. Με βάση τα παραπάνω επερωτάται η περιφερειακή αρχή Θεσσαλίας:

• Έχετε κάνει καταγραφή και Μητρώο ρεμάτων σε κάθε Π.Ε;
• Υπάρχει προγραμματισμός και προϋπολογισμός επαρκής. ώστε να καθαρίζονται τα ρέματα κάθε χρόνο και μετά από κάθε πλημμύρα;
• Ποια ρέματα συγκεκριμένα έχουν καθαριστεί μέχρι σήμερα κατά Π.Ε;
• Ποια δεν έχουν καθαριστεί ανά Π.Ε και ποια είναι η πρόβλεψη για τον καθαρισμό τους;
• Θα προσλάβετε μόνιμο προσωπικό και θα προμηθευτείτε τα απαραίτητα μηχανήματα, ώστε να γίνεται ο καθαρισμός των ρεμάτων με αυτεπιστασία από την περιφέρεια Θεσσαλίας και όχι από εργολάβους;