Στο Εθνικόν Ημερολόγιον Σκόκου του 1905 δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά φωτογραφία του Αλέξανδρου Μωραϊτίδη στη σελίδα 178. Στην αμέσως επόμενη σελίδα σημειώνονται τα εξής για τη δημοσίευση: «Πουθενά έως τώρα δεν εδημοσιεύθη η εικών του, η δε δημοσίευσίς της υπό του Ημερολογίου μας πρώτου, πρέπει να θεωρηθή ως κατόρθωμα». Το Εθνικόν Ημερολόγιον Σκόκου ξεκίνησε να εκδίδεται το 1886, «για να συντελέσει ουκ ολίγον εις την εξέλιξιν και διαμόρφωσιν του ελληνικού πολιτισμού» και σταμάτησε το 1918, όταν «η Ελλάς η ελευθέρα αδυνατεί να συντηρήσει μίαν έκδοσιν ως το Ημερολόγιον... Το βιβλίον θεωρείται ακόμη εν Ελλάδι ως περιττή και άσκοπος πολυτέλεια», όπως γράφει ο Κων/νος Σκόκος στον πρόλογο του τελευταίου τεύχους. Ωστόσο, το Ημερολόγιο στάθηκε το μακροβιότερο του είδους του με διάρκεια ζωής τα 32 χρόνια. Ο Κων/νος Σκόκος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1854 όπου και απεβίωσε το 1929, την ίδια χρονιά με τον Μ.. Υπήρξε επίσης πεζογράφος, ποιητής και χρονογράφος. Στο Ημερολόγιο δημοσιεύτηκε το 1908 και το τελευταίο διήγημα του Μωραϊτίδη με τίτλο «Ψυχοσάββατον». Είναι η χρονιά που, επηρεασμένος από τη σχέση του με το μοναχό Δανιήλ Σµυρναίο τον αγιογράφο, που τον εισήγαγε στους Νηπτικούς, παύει να γράφει διηγήματα και να αρθρογραφεί. Έκτοτε και έως το θάνατό του το 1929, στράφηκε αποκλειστικά στην υμνογραφία και στη μετάφραση εκκλησιαστικών κειμένων. Όσο για τις φωτογραφίες του, σώζονται άλλες τρεις που παραθέτουμε επίσης.