Ήταν το 2019 όπου πέρασε μια περίοδο εσωτερικής ενδοσκόπησης. Η Σταυρούλα ήθελε να κάνει κάτι διαφορετικό. Πάντα ήταν αθλητικό άτομο, αλλά ποτέ δεν είχε κάποιο συγκεκριμένο άθλημα που να την εκφράζει, μέχρι που τυχαία μέσω μιας φίλης της γράφτηκε και ξεκίνησε κατευθείαν το ζιου ζίτσου. Δεν χρειάστηκε να περάσει από διάφορες σχολές μέχρι να βρει την ιδανική. Μόλις πάτησε το πόδι της στο τατάμι (ειδικό πάτωμα ) της σχολής έγινε το κλικ και ερωτεύτηκε την συγκεκριμένη πολεμική τέχνη βάζοντας συγχρόνως στοίχημα με τον εαυτό της ότι θα φτάσει όσο ποιο ψηλά μπορεί. Η Σταυρούλα Αϊβαλιώτη μιλώντας στο Skiathoslife.gr είπε πως μάλλον το άθλημα την επέλεξε και όχι η ίδια αυτό, δεδομένου ότι τυχαία της πρότειναν την σχολή που ξεκίνησε αλλά καθόλου τυχαίο δεν ήταν ότι την κέρδισε. "Είναι σαν ανθρώπινο σκάκι που μεταφράζεται σε πάλη στο έδαφος με συγκεκριμένες τεχνικές και κανόνες για την ασφάλεια των αθλητών προφανώς, που όμως σαν πολεμική τέχνη αν εφαρμοστεί σε κάποιο επικίνδυνο περιστατικό υπερισχύει έναντι πολλών. Έτσι λοιπόν το αθλητικό κομμάτι σε συνδυασμό με την χρησιμότητα της εν λόγω πολεμικής τέχνης με κέρδισαν απόλυτα." μας λέει η ίδια  Το Ζίου Ζίτσου είναι σύμφωνα με την ίδια ένα απαιτητικό άθλημα καθώς η αφοσίωση και η πειθαρχία που πρέπει να δείξεις αν πραγματικά θέλεις να φτάσεις σε ένα καλό επίπεδο είναι μεγάλη. Όμως τα περισσότερα αθλήματα αν όχι όλα το απαιτούν αυτό, όταν στοχεύεις ψηλά. Το ταλέντο δεν αρκεί σε αυτή την πολεμική τέχνη, σαν μαθητής πρέπει να συμβιβαστείς με το γεγονός ότι η τελειότητα θα επέλθει μετά από πολλές ώρες επανάληψης της ίδιας τεχνικής μέχρι πλέον να είναι φυσική προέκταση του εαυτού σου. Προσωπικά όπως μας αναφέρει η ίδια σε περιόδους που επιτρέπεται προπονείται 4-5 ώρες την ημέρα και αν είχε την οικονομική δυνατότητα σίγουρα θα ήθελε να αφιερώσει και παραπάνω ώρες γιατί είναι κάτι που αγαπάει πραγματικά να κάνει. Στην Ελλάδα υπάρχουν αρκετοί σύλλογοι πλέον που διδάσκουν Brazilian jiu jitsu καθώς και το Ιαπωνικό Jujitsu σε σύγκριση με παλαιότερα που δεν ήταν τόσο διαδεδομένο όπως είναι για παράδειγμα το καράτε. Έτσι το επίπεδο έχει ανέβει αρκετά και θα συνεχίσει να ανεβαίνει γιατί όλο και περισσότεροι νέοι και μη, καθώς είναι για όλες τις ηλικίες, θέλουν να έρθουν σε επαφή με το άθλημα, λόγω των καιρών που διανύουμε διότι όλοι οι άνθρωποι όπως φυσικά μαθαίνουμε να περπατάμε από μωρά έτσι θεωρεί και ότι πρέπει να γνωρίζουν πως να αμύνονται και να προστατεύουν τον εαυτό τους. Ήδη η Σταυρούλα έχει κερδίσει μια πρόκριση για το εξωτερικό μετά την πρωτιά της στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα οπότε έχει την ευκαιρία να εκπροσωπήσει την Ελλάδα στο παγκόσμιο πρωτάθλημα Ζιου ζίτσου που θα γίνει τέλη Οκτωβρίου στο Abu Dhabi καθώς και σε ένα ιδιωτικό πρωτάθλημα που έγινε στην Ρώμη τον Σεπτέμβριο. Οι προκρίσεις δεν είναι καθόλου εύκολες όχι μόνο λόγω ανταγωνισμού αλλά επειδή απαιτούν πολλές θυσίες, χρόνο πολύ κόπο και πάνω από όλα χρήματα διότι οι συνεχείς προπονήσεις φέρνουν τραυματισμούς που απαιτούν ιδιαίτερη φροντίδα ώστε να μπορείς να είσαι έτοιμος να ξανά αγωνιστείς. Το κόστος του να συμμετέχει κανείς σε διεθνείς οργανώσεις αν δεν έχει κάποια στήριξη είναι απαγορευτικό σχεδόν, παρόλο που είναι μέλη της εθνικής ομάδας δουλεύουνε σαν μονάδες και επωμίζονται το κόστος εξ' ολοκλήρου μόνοι τους. Επομένως η στήριξη από κάποιον χορηγό προφανώς και θα ήταν απόλυτα επιθυμητή. Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΦΙΛΟΔΟΞΙΑ Οι παγκόσμιοι τίτλοι είναι για την ίδια από τις μεγαλύτερες φιλοδοξίες της. Είναι αισιόδοξη αφού είναι ήδη κοντά ώστε να το πετύχει συνεχείς διακρίσεις ώστε να κάνει περήφανο τον τόπο της, το νησί της, καθώς φαντάζεται να προβάλλει την Σκιάθο από όλες τις γωνιές του πλανήτη που μπορεί να ταξιδεύει, διεκδικώντας έναν τίτλο αλλά και την Ελλάδα γενικότερα. Μέχρι και που έφυγε στην Αθήνα για σπουδές δεν ήταν σχεδόν καθόλου διαδεδομένη η συγκεκριμένη πολεμική τέχνη στην Σκιάθο γι’ αυτό θα ήταν μεγάλη της χαρά που της δόθηκε η ευκαιρία μέσα από αυτή τη συνάντηση με το Skiathoslife.gr να διαβάσει και να μάθει κάποιος λίγα πράγματα για την συγκεκριμένη πολεμική τέχνη. Tελειώνοντας η Σταυρούλα μας είπε ότι το όνειρό της θα ήταν μια μέρα να γυρίσει πίσω στον τόπο της και να μεταφέρει ως Εκπαιδεύτρια πλέον την αγάπη και τις γνώσεις της για το Ζιου ζίτσου. Εμείς σου το ευχόμαστε ολόψυχα Σταυρούλα και θα σταθούμε δίπλα στις επιθυμίες σου.