Ο Μαντζουράνης ακολουθούσε τον Εθνικό σε όλα τα γήπεδα της Ελλάδας από τα 10 του χρόνια, ενώ έγινε γνωστός από την ιαχή του, «Α ρε Εθνικάραααααα», με την οποία υποδεχόταν την αγαπημένη του ομάδα, όταν εμφανιζόταν στον αγωνιστικό χώρο. Η πρώτη φωτογραφία από την βράβευση του Γιάννη μας από το τμήμα Μπάσκετ. Η δεύτερη από το ταξίδι μας με τον Γιάνναρο στην Ιεράπετρα στην διεκδίκηση της ανόδου για το ποδόσφαιρο. Ήταν εκπληκτικό ότι ερχόταν συνέχεια ο κόσμος όπου βρεθήκαμε να τον χαιρετίσει. Στο τέλος, αφού χάσαμε και έκλαιγε, σαν μικρό παιδί, ήρθε πολύς κόσμος και του έλεγε δεν πειράζει. Τον γέμισαν δώρα:::.

Τι να πρωτοθυμηθείς από τον Γιάννη. Τον θυμάμαι μωρό παιδί στο παλιό Καραϊσκάκη την δεκαετίαα του 1970 με τον αείμνηστο πατέρα μου. Η Κυριακή ήταν γιορτή. Ζούσαμε για την Κυριακή για να πάμε στο γήπεδο. Λεωφορείο, ηλεκτρικός, τουρνικέ, γήπεδο. Καλό ταξίδι αγαπημένε μου Γιάννη και καλή αντάμωση. Κωνσταντίνος Στ. Δεριζιώτης Ο Εθνικάρας Ο Γιάννης Μαντζουράνης (γεννηθείς το 1935) ήταν ένας από τους γνωστότερους οπαδούς, όχι μόνο ανάμεσα στους φίλους του Εθνικού, αλλά και στους οπαδούς όλων των ελληνικών ομάδων. Αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας του σωματείου και κατά τα λεγόμενά του από το 1956 έως τις 30 Νοεμβρίου 2014 είχε παρακολουθήσει όλους τους ποδοσφαιρικούς αγώνες του, εκτός από 12. Τον πρώτο το 1973 λόγω του γάμου του και τους υπόλοιπους τον τελευταίο καιρό, κατόπιν ρητής απαγόρευσης των γιατρών. Ήταν αγαπητός σε όλο το φίλαθλο κοινό για το φίλαθλο πνεύμα του και την γνωστή ιαχή «Εθνικάρα». Γι’ αυτόν γράφτηκε τραγούδι το 1985 από τον Νίκο Καρβέλα. Ο Κυανόλευκος