Με αφορμή την αποψινή κατανυκτική ολονυκτία που θα πραγματοποιηθεί στο ερημικό μοναστηράκι της Παναγίας Κεχριάς για τα εννιάμερα απ' την Κοίμηση της Θεοτόκου, ας γνωρίσουμε αυτόν τον ευλογημένο τόπο: Η Κεχριά είναι ένας μικρός παράδεισος, απ' τους τελευταίους που παραμένουν σχεδόν ανέγγιχτοι στη δασοσκεπή Σκιάθο, ριζωμένος στη βορειοδυτική πλευρά της. Κατάφυτη απ' το πυκνό δάσος του Αραδιά όπου εκεί που κατέληγε στη θάλασσα, ήταν και ο Ταρσανάς του νησιού όταν οι κάτοικοι ζούσαν σκαρφαλωμένοι στο γειτονικό Κάστρο. Εδώ 'έχτιζαν' τα σκαριά τους χρησιμοποιώντας την πλούσια ξυλεία της περιοχής. Τη διατρέχει το ρέμα της Κεχριάς με τους ερειπωμένους υδρόμυλους στις όχθες του, και το ρέμα τ' Αχειλά που και τα δυο καταλήγουν στις μοναδικές ακτές της Μικρής Κεχριάς και τις Αλυγαριές στις οποίες τα γλυκά παγωμένα νερά, αναμειγνύονται με τ' αλμυρά της θάλασσας! Μέσα σ' αυτό το ονειρικό περιβάλλον όπου δεσπόζουν τα πλατάνια και οι ελιές, βρίσκεται το μοναστηράκι της Παναγίας αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου, που γιορτάζει στις 23 Αυγούστου. Παμπάλαιες τοιχογραφίες, φτιαγμένες το 1745, αναπνέουν ακόμα κάτω απ' το λιγοστό φως που διέρχεται απ' τα μακρόστενα ημικυκλικά παράθυρα του Καθολικού και δυστυχώς σβήνουν από την αμέλεια των νεωτέρων Ελλήνων. Έξω απ' το γραφικό εκκλησάκι μια πηγή ξεδιψά τον επισκέπτη με το γάργαρο νερό της. Πιο κάτω, ακολουθώντας πάντα το φιδίσιο μονοπάτι παράλληλα με το ρέμα και με συνοδεία τους γλυκύτατους ήχους των πουλιών, ανακαλύπτεις τα ερείπια απ' το παλιό λιοτρίβι, το πετρόχτιστο παραδοσιακό γεφυράκι και τα καταρρακτάκια που σχηματίζουν οι πράσινοι βράχοι. Ανακαλύπτεις κι ένα Σκιαθίτη γλύπτη να σμιλεύει τα έργα του ανταγωνιζόμενος τη φύση! Κι όλα αυτά μέσα στη δροσιά που προσφέρουν τα αιωνόβια πλατάνια και την ηρεμία που χαρίζουν οι ειρηνοφόρες ελιές...