Τα παιδιά του Ε2 στο 2ο Δημοτικό της Σκιάθου με το δάσκαλό τους Φώτη Χαλιαμάλια σκάρωσαν με αφορμή τη μέρα περιβάλλοντος, ένα παραμύθι για μεγάλους. Του έδωσαν τον τίτλο: «Το νησί του Παπαδιαμάντη με τα μάτια των γλάρων» και μέσα σε λίγες αράδες και ζωγραφιές μας τα είπαν όλα. Μας έδωσαν το πρόβλημα μα και τη λύση, μας θύμισαν πως το αυθεντικό νησί είναι εκείνο της εποχής του κυρ- Αλέξανδρου όπου οργίαζε η φύση κι άνθρωποι ζούσαν αρμονικά με το περιβάλλον. Τότε που το νησί ήταν άσπιλο κι αμόλυντο κι η ρύπανση μια λέξη άγνωστη. «Οι άνθρωποι όμως όσο περνούσαν τα χρόνια άρχισαν να αδιαφορούν…», γράφει το παραμύθι, ώσπου χάθηκαν κι οι γλάροι! Είχαν κρυφτεί στο σπίτι του «φτωχού άγιου» γιατί «προτίμησαν ν’ ακούνε τις ιστορίες του παρά να πετούν στον γκρίζο ουρανό». Και μόνο όταν οι κάτοικοι «αλλάξανε τρόπο ζωής και το νησί σεβάστηκαν ξανά» πρόβαλλαν στον ουρανό και πάλι λέγοντας «Πα πα κοιτάξτε το νησί μας…ένα διαμάντι είναι». Το παραμύθι γράφτηκε από τα παιδιά που λένε πάντα την αλήθεια. Γράφτηκε για όλους εμάς που επιμένουμε ετούτο το διαμάντι να το θάβουμε κάτω από τόνους σκουπιδιών και δολοφονικού τσιμέντου. Γράφτηκε όχι για να επαινέσουμε εκείνα μα για να τα δούμε που κάθονται με τα χεράκια ανοιχτά προσδοκώντας πως θα φρενάρουμε την αλόγιστη ‘’ανάπτυξη’’ και θα τους κληροδοτήσουμε ένα καλύτερο νησί, ώστε να μας χειροκροτήσουν επιτέλους…