Μέσα στο χώρο της 'στέγης ανοιχτής προστασίας ηλικιωμένων, χρονίως πασχόντων, οικονομικά δυσπραγούντων', που αποτέλεσε τον κύριο πόλο έλξης του δυναμικού οργάνωσης του σωματείου συνταξιούχων στην Σκιάθο, θα ήθελα να θίξω δύο από τις πτυχές του, που αφορούν

α) την μετακομιδή ασθενών από το νησί προς το κέντρο και β) την στέγη φιλοξενίας ασθενών και συνοδών τους στο Βόλο. Και οι δύο αυτές πτυχές επηρεάζουν και φυσικό είναι να ενδιαφέρουν τους κατοίκους και κυρίως από αυτούς το λαϊκό δυναμικό τους, στο σύνολο του συγκροτήματος των νησιών των Βορείων Σποράδων που διοικητικά ανήκουν στο Νομό Μαγνησίας και στο πλαίσιο του Νοσοκομείου Βόλου από πλευράς υγειονομικής περίθαλψης. Η νησιωτική ιδιαιτερότητα της σχέσης της περιοχής αυτής με το κέντρο του Νομού και το νοσοκομείο είναι εντελώς ομόλογη αν και όχι το ίδιο εντελώς έντονη τη σημασία της. Και στις δύο αυτές πτυχές η ανάγκη ανάδειξης, κατ' αρχήν, της σημασίας τους στην ποιότητα ζωής του λαού των Βορείων Σποράδων τουλάχιστον, είναι πασιφανέστατα εντελώς όμοιες και δεν δικαιολογείται η όποια σπουδή αποφυγής του αναγκαίου συντονισμού των λαϊκών δυνάμεων για την επί το ευνοϊκότερον εξέλιξή τους. Η ανάγκη αυτή δεν κατανέμεται μόνο στο δυναμικό των πολιτικών παραγόντων των νησιών αλλά και ισότιμα στο διοικητικό δυναμικό και στους πολιτικούς παράγοντες που ενεργοποιούνται στο πλαίσιο του συνόλου της περιοχής του Νομού Μαγνησίας. Φυσικά και αφορά τον Ελλαδικό χώρο πολύ γενικότερα και εντελώς ανάλογα, λόγω της νησιωτικής κατανομής του εδάφους της Ελλαδικής επικράτειας. Μια κατανομή σημαντικότατη για τον πολιτισμό αλλά και για την οικονομία του συνόλου του Ελλαδικού χώρου, λόγω και της τουριστικής δραστηριότητας με την μορφή που έχει εξελιχθεί τις τελευταίες δεκαετίες. Πχ για την Σκιάθο οι αντίστοιχες ανάγκες αναλογούν σε ένα πληθυσμό περίπου δέκα φορές μεγαλύτερο κατά την τουριστική περίοδο από ότι κατά την υπόλοιπη. Το πρόβλημα που επισημαίνεται δημιουργείται από την προτεραιότητα που το κράτος δίνει σε ένα όλο και εντονότερο βαθμό, προς την κατεύθυνση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, στον τομέα διεκπεραίωσης των αναγκών που αφορούν την περίθαλψη του πληθυσμού του. Πρόβλημα που πολλαπλασιάζει τις συνέπειες διαφοροποίησης της δυνατότητας κάλυψης των αναγκών αυτών και της υποβάθμισης της ποιότητας ζωής του λαού των νησιών, σε ακόμα εντονότερο βαθμό από ότι στις υπόλοιπες στεριανές περιοχές, εις βάρος και εναντίον των οικονομικά ασθενέστερων τμημάτων του πληθυσμού, εις βάρος των λαϊκών στρωμάτων, αυτών μάλιστα που παράγουν τον πλούτο, πλούτο που μοιράζεται και σε όσους δεν έχουν την ανάγκη για την οποία αναφερόμαστε! Υπάρχει λοιπόν εμφανές το καθήκον για όλο το δυναμικό του δημοκρατικού πολιτικού προσωπικού να δώσουν το παρόν τους στο ευαίσθητο αυτό κομμάτι της ζωής του λαού των νησιών. Πχ για το θέμα της διαμετακομιδής ασθενών, τώρα πια υπάρχει πολύ λίγος χώρος για επιχειρηματολογία εναντίον μιας ενιαίας δομής που να εξυπηρετείται από ένα εναέριο μέσο, ειδικά διαμορφωμένο και κατάλληλο ελικόπτερο, το οποίο θα σταθμεύει μόνιμα και κάτω από την διοικητική ευθύνη των Κέντρων υγείας των νησιών, όσον αφορά τα αντίστοιχα  δρομολόγια μεταφοράς ασθενών, τα οποία και θα είναι η μοναδική υπηρεσία που θα παρέχει αυτό με το απαραίτητο προσωπικό λειτουργίας του. Όπως φυσικά και βρίσκεται εντός των κατά το ελάχιστον αντίστοιχων ευθυνών των διοικητικών παραγόντων, να αξιοποιηθούν τα κεφάλαια κληροδοτημάτων που υπάρχουν και που έχουν παραχωρηθεί στο νοσοκομείο του Βόλου αφού μέχρι τώρα η πολιτική τους στο πλαίσιο και της γενικότερης κυρίαρχης πολιτικής, είναι να αποφεύγεται η βοήθεια προς τον αδύνατο, που θα τον έκανε περισσότερο ανεξάρτητο από την πολιτική ομηρία του προς την διοικητική εξουσία των αντίστοιχων πολιτικών παραγόντων. Και αυτό αφοράει φυσικά όλες τις βαθμίδες διοίκησης μέσα στα πλαίσια λειτουργίας του κράτους.