Η μητέρα της 20χρης Carol, μετά το άκουσμα της τραγικής είδησης, ταξίδεψε από το νησί για την Αθήνα και σύμφωνα με το ρεπορτάζ ακόμα δεν έχει καταφέρει να δει την σορό του παιδιού της, αφού συνεχίζεται η ιατροδικαστική έρευνα, για τυχόν ευρήματα και DNA υλικό που θα οδηγήσει συντομότερα στον εντοπισμό των δραστών, ενώ ο πατέρας της λόγω σοβαρών προβλημάτων υγείας και προβλημάτων κίνησης, παραμένει στο σπίτι σιωπηλός και μόνος, χωρίς ούτε καν να μπορεί να αποχαιρετήσει το αγαπημένο του παιδί, που τόσο περήφανους τους είχε κάνει ως γονιούς. Δεδομένης της κατάστασης ακόμη είναι άγνωστο πότε θα τελεστεί η κηδεία, αν η σορός της θα μεταφερθεί στην Αλόννησο ή θα ταφεί στον τόπο της νέας της κατοικίας, εκεί όπου εξελίχθηκε η τελευταία πράξη τους δράματος. Οι κάτοικοι της Αλοννήσου, είναι τόσο προστατευτικοί και τόσο θλιμμένοι, που τα λόγια τους είναι φτωχά και η θλίψη τους ανείπωτη. Ωστόσο, η συζήτηση μαζί τους, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, ήταν πιο ανθρώπινη και πιο εύκολη. Εξακολουθούν να κάνουν και αυτοί όπως και όλη η Ελλάδα διάφορες εικασίες αναφορικά με τη δολοφονία της Carol και αν τελικά έχασε τη ζωή της προστατεύοντας τη ζωή της 11μηνης κόρης της. Η σωματική ρώμη της Carol, όπως μας είπαν ήταν τέτοια που της επέτρεπε να αντιδράσει και να παλέψει για την ζωή της, αντίδραση που αποδείχθηκε μοιραία, αφού το μένος ενός εκ των δραστών ήταν τέτοιο και τόσο, που άφησε το κορίτσι ξέψυχο, δίχως ανάσα. Όσοι κάτοικοι του νησιού, εκπαιδευτικοί, γείτονες, φίλοι και συναθλητές στο kick boxing  μίλησαν στην κάμερα της ΕΡΤ, μόνο καλά λόγια είχαν για αυτό το κορίτσι που χάθηκε με αυτό τον άδοξο τρόπο, μόλις στα 20 του χρόνια, τώρα που είχε ανοίξει τα φτερά της δικής της ζωής, φεύγοντας από το αγαπημένο της νησί της Αλοννήσου, όταν τελείωσε τις εγκύκλιες σπουδές της. Οι τρεις εκπαιδευτικοί του Γυμνασίου και Λυκείου από το οποίο αποφοίτησε η Carol που μίλησαν στην ΕΡΤ, περιέγραψαν με σπουδαία λόγια την προσωπικότητα του κοριτσιού, μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα που της επέτρεψα και να περάσει στο πανεπιστήμιο και οικογένεια να δημιουργήσει. Ήταν τόσο χαρούμενη και ευτυχισμένη, όπως μας είπαν, ως να ζούσε σε παραμύθι…