Η επαφή του ανθρώπου με τη φύση σε όλο της το μεγαλείο. Την Πρωτομαγιά στην Αλόννησο λέμε πάμε να πιάσουμε το Μάη πράγμα που σημαίνει ότι βγαίνουμε έξω στην φύση στους αγρούς και τα χωράφια, γινόμαστε ένα με την φύση, στολίζουμε τα μαλλιά μας με λουλούδια φτιάχνουμε στεφάνια χορεύουμε και τραγουδάμε. Ενα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό έθιμο του νησιού που δυστυχώς έχει εκλείψει είναι ότι η πρωτομαγιά εορταζόταν με την ίδια ένταση όπως και το Πάσχα. Όλο το νησί έβγαινε στην εξοχή είναι χαρακτηριστικό δε, ότι στα ίδια μέρη θα έβρισκες τον ίδιο κόσμο σχεδόν κάθε χρόνο. Κάθε οικογένεια είχε προκαθορισμένο σημείο και κυρίως αυτά ήταν κοντά σε εξωκκλήσια στον Αι Γιώργη, στον Άγιο Ονούφριο, τον προφήτη Ηλία, στους Ταξιάρχες και στον Αι Γιάννη. Μαζευόταν κατά ομάδες ο κόσμος άναβε φωτιές, έψηναν όπως και το Πάσχα και μετά έτρωγαν έπιναν καί τραγουδούσαν μέχρι το σούρουπο. Η γιορτή της Άνοιξης και της φύσης είναι μια γιορτή με πανάρχαιες ρίζες. Η Μαγνησία δε ήταν μια από τις περιοχές που εορταζόταν τα ΑΝΘΕΣΤΗΡΙΑ που τα καθιέρωσε ο Δημοσθένης με θυσία στον Θεό Διόνυσο.Τωρα με το πέρασμα των χρονών ακόμη και σε μέρη όπως η Αλόννησος τα έθιμα χάνονται. Και μένει μόνο το πρωτομαγιάτικο στεφάνι να είναι το μοναδικό έθιμο που εξακολουθεί να μας συνδέει με την παραδοσιακή πρωτομαγιά και μια χούφτα παιδικές αναμνήσεις....