Βρέχει έξω... | της Αναστασίας Κορινθίου
2021-03-31 01:13:06
Με παρηγορεί απόψε ο ήχος της βροχής γιατί με κουρασε η σιωπή αυτή της πόλης, η σιωπή των ανθρώπων, η σιωπή του έρωτα .
Είχα ανάγκη αυτή την βροχή σε έναν κόσμο που φόρεσε αδιάβροχο στις καληνυχτες!
Είπατε ρε καμιά καληνυχτα απόψε ή χωνέψατε όσα σας σέρβιραν στις ειδήσεις με κανα survivor και Master Chef,δίχως να δίνετε δεκάρα για τους αληθινους survivors αυτής της ζωής και για όσους θα κοιμηθούν πεινασμένοι για λίγη αγάπη;
Πώς ήταν η μέρα σας;
Νοιάστηκαν για εσάς;
Νοιαστηκατε για τους άλλους;
Έβαλες καλά την μάσκα σήμερα στο στόμα σου, στα μάτια σου και κυρίως στην καρδιά σου;
Πηρες σειρά για το εμβόλιο να σώσεις την ήδη στειρωμένη ζωή σου που είναι ανάξια να γεννήσει συναισθήματα;
Ναι, να σωθουμε!
Αλλά μη ξεχνάς πως και ο Τιτανικός σαν βουλιαζε, κάποιοι φιλιοντουσαν όσο έπαιζε η ορχήστρα!
Βρέχει απόψε και σε ευχαριστώ Θεέ μου για την συντροφιά που μου κάνει γιατί έχει παγώσει η καρδιά μου από τους ψεύτικους ανθρώπους γύρω μου.
Αυτούς που έρχονται σε κάθε μου γιορτή μα λείπουν πάντα σε κάθε μνημόσυνο αγάπης, φιλίας, έρωτα, δημιουργίας.
Αυτους που διεκδικούν κάθε μου χαμόγελο και γυρίζουν βιαστικά το βλέμμα σε κάθε μου δάκρυ.
Αυτους που με ρωτάνε τυπικά κάθε μέρα " τι κάνεις;" περιμένοντας το αναμενόμενο " μια χαρά " και μασάνε τα λόγια τους αμήχανα αν τολμήσεις να κάνεις το μη αναμενόμενο και πεις ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ!
Ναι... Είμαι απρόβλεπτη, ατίθαση, ασυμβίβαστη!
Ναι κάθε μέρα κάνουν πορεία οι σκέψεις μου.
Κάθε μέρα, χρόνια τώρα, το αναρχικό μου ξανθό τσουλούφι έρχεται αντιμέτωπο με... δακρυγόνα φοβικα.Ομοφοβικά για την ακρίβεια σε λέξεις γνήσιες, σταρατες, αιχμηρές, ντόμπρες.
Ναι κάθε μέρα λαχταρω μια βροχή, για να βγω σε αυτήν χωρίς ομπρέλα!
Πόσο παει το πρόστιμο να βγεις νύχτα χωρίς.... Ομπρέλα;
Δεν θέλω απόψε να προσέχω αφου κανείς ποτέ δεν με πρόσεξε.
Δεν θέλω να μένω άλλο στεγνή στον άνυδρο τουτο ιδανικά ανάξια φτιαγμένο κόσμο.
Είπατε ρε μια καληνυχτα απόψε;
Ένα "πρόσεχε".
Ένα " εγώ είμαι εδώ;"
Ζείτε;
Υπάρχετε;
Ανασαίνετε;
Η ορχήστρα παίζει.
Την ακουω όσο βουλιάζει η ανθρωπιά, οι αγέννητοι έρωτες, οι ξεχασμένες αγαπες και οι ένδοξες φιλίες σε λασπόνερα!
Την ακουω όσο θα ουρλιάζω "Καληνύχτα" σε κάθε νεοάστεγο αυτής της πολης που είχε ανάγκη μια βροχή στην διαφανή μοναξιά του.
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ