Τα αλλεπάλληλα ατυχήματα εργαζομένων στους Δήμους δεν αποτελούν κεραυνό εν’ αιθρία, δεν οφείλονται στην «κακιά την ώρα». Έχουν συγκεκριμένους ενόχους και αιτίες: την πολιτική των διαδοχικών κυβερνήσεων και των Δημοτικών Αρχών – εργοδοτών που βλέπουν τους εργαζόμενους ως κόστος, που αρνούνται να λάβουν όλα τα αναγκαία μέτρα προστασίας στη διάρκεια της εργασίας, που εντατικοποιούν την εργασία κάνοντας πιο πιθανά τα ατυχήματα, που δεν προσαρμόζουν τις θέσεις εργασίας στις ιδιαιτερότητες των εργαζομένων, βάζοντας στη μπούκα του κανονιού, ιδιαίτερα τις γυναίκες εργαζόμενες.
Τι έχει άραγε να πει σήμερα το λαλίστατο Προεδρείο του Συλλόγου Εργαζομένων ΟΤΑ ν. Μαγνησίας (παράταξη «Πλαγεράς – Συνδικαλιστική Ανατροπή), που οι δύο εκλεγμένοι εξ αυτών είναι εργαζόμενοι στην Υπηρεσία Καθαριότητας του Δήμου Αλμυρού) πριν λίγες μέρες έσπευδε, βάζοντας πλάτη στη Δημοτική Αρχή Βόλου, να αρνηθεί την ύπαρξη εργατικού ατυχήματος σε εργαζόμενη της 3Κ, με το θρασύτατο επιχείρημα ότι επρόκειτο για μια «απλή αδιαθεσία»;
Οι συγκεκριμένοι «συνδικαλιστές» έχουν προ πολλού διαλέξει στρατόπεδο και όλοι οι συνάδελφοι πρέπει να βγάλουν συμπεράσματα από τη στάση τους. Τα κούφια λόγια περί τιμής στις εργαζόμενες γυναίκες και τα φωτογραφικά ενσταντανέ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στις 8 Μάρτη αποτελούν φύλο συκής, στην προσπάθεια τους να συγκαλύψουν ότι δεν είναι διατεθειμένοι να διεκδικήσουν αγωνιστικά, στο πλάι των εργαζομένων, ούτε τα στοιχειώδη, την υπεράσπιση της ίδιας της ζωής τους».