Είναι αδύνατο σε όσους έχουμε γεννηθεί μετά το 1960 να συλλάβουμε το μέγεθος του καρναβαλιού που γινόταν παλιά στη Σκιάθο κι απλωνόταν παντού καθ’ όλη τη διάρκεια του δεκαπενθήμερου μέρα και νύχτα κι αφορούσε άπαντες σχεδόν τους κατοίκους, μικρούς και μεγάλους. Δεν περιελάβανε μόνο χορό και τραγούδι, μεταμφιέσεις κι ευτράπελα, ποτό και φαγητό αλλά και δρώμενα που εξελίσσονταν στις γειτονιές και στις πλατείες, όπως το ‘’πώς το τρίβουν το πιπέρι’’ που περιελάβανε μιμητικές κινήσεις των χορευτών. Ένα άλλο ήταν «ο παπαΜανώλης» κι είχε να κάνει με τη δημόσια συγκαλυμμένη εξομολόγηση ερωτευμένων προκειμένου να εκδηλώσουν το αισθηματικό τους ενδιαφέρον! Οι παρέες πήγαιναν από τη μια γειτονιά στην άλλη κι άδοντας έβγαζαν τον κόσμο όλο στις ρούγες. Τότε, κάποιος ξέκοβε απ’ τη συντροφιά, πηδούσε πάνω σ’ ένα σκαλί- πεζούλα ή πέτρα και φώναζε εν είδει ντελάλη: -Ο παπαMανώληηηης…. Όσοι τον παρακολουθούσαν πλησίαζαν γιατί καταλάβαιναν πως θα εκδηλωνόταν ερωτικό ενδιαφέρον και τραγουδούσαν: -«Για δέστε τα παλιόσπιτα κορίτσια που’ χουν μέσα Και να τα φώτιζε ο Θεός να πούνε ……έλα μέσα» Οι τελίτσες συμπληρώνονταν με το όνομα του ενδιαφερόμενου για κάποια κοπέλα της γειτονιάς. Έτσι εκείνος εξομολογούταν ή μάλλον διαλαλούσε δημόσια τον έρωτά του προς την αγαπημένη του χωρίς να εκτίθεται ή να την εκθέτει, αρκεί που το μήνυμά του έφθανε στην ροδίζουσα αποδέκτη. Το έθιμο συναντάται κι αλλού στην Ελλάδα, όπως στη Σκάλα Πολιχνίτου στη Λέσβο. Γράφει το https://www.polihniatikoslogos.gr/: «…τον παπαΜανώλη, τον καλούσαν να εξομολογήσει. «Βρε, παπαΜανώλη».. «Ιντα διάβολο τον θέλεις τον παπαΜανώλη;» «Ηλθε μια γριά γριούλα για να εξομολογηθεί να σου πει τα κρίματά της, ίσως και συγχωρεθεί». «Πες της να φύγει απ' εμπρός μου ο εχθρός της ψυχής και του σώματός μου, και εγώ τέτοιες γριούλες δεν τις εξομολογώ». «Βρε παπαΜανώλη ήλθε μία μικρή-μικρούλα για να εξομολογηθεί, να σου πει τα κρίματά της, ίσως και συγχωρεθεί». «Πες της να τρέξει εμπρός μου η χαρά της ψυχής και του σώματός μου, γιατί εγώ μόνο μικρούλες ξέρω να ξομολογώ». «Με αγάπησ' ένας νέος, τον αγάπησα κι εγώ, με εφίλησε εκείνος, τον εφίλησα κι εγώ», εξομολογείται η μικρούλα, κι ο εξομολόγος: «Το φιλί δεν είναι κρίμα, είναι πράμα ιερό, ως κι εγώ θα σε φιλήσω πού'μαι και πνευματικός». - «Μη με κάνεις και φωνάξω και μ' ακούσει η γειτονιά, θα το πούνε στο Δεσπότη να σου κόψει τα μαλλιά». «Πριν το μάθει ο Δεσπότης και μου κόψει τα μαλλιά, θα σε πάω να κρυφτούμε στον απάνω μαχαλά».