Στις δηλώσεις  που προκάλεσαν αντιδράσεις στον πολιτικό κόσμο ότι «κανείς δεν έχει τρομοκρατηθεί από την 17Ν» αναφέρθηκε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Θοδωρής Δρίτσας κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στην Ολομέλεια της Βουλής, στη συζήτηση του νομοσχεδίου του υπουργείου Ανάπτυξης. Εξαιτίας ενός ειλικρινούς σεβασμού απέναντι σε όσα έχει βιώσει η κα Μπακογιάννη, δεν θα αντιδικήσω μαζί της. Θα υπερασπιστώ τον εαυτό μου, την αξιοπρέπεια μου και την πραγματική αλήθεια του λόγου μου Στην υπόθεση της απεργίας πείνας του βαρυποινίτη, φυλακισμένου Κουφοντίνα προσέρχομαι με δύο αγωνίες, να μην χαθεί ανθρώπινη ζωή και να μην δηλητηριαστεί ακόμη παραπέρα το πολιτικό σύστημα για ζητήματα που δεν είναι καίριας σημασίας. Αυτά λένε πάρα πολλοί εντός και εκτός κοινοβουλίου με τον πιο σοβαρό και υπεύθυνο τρόπο και η κυβέρνηση δεν ακούει, στο όνομα της πυγμής του κράτους που δεν εκβιάζεται. Για αυτό και έχω γράψει πρόσφατα ότι κράτος που αισθάνεται να εκβιάζεται δεν είναι δημοκρατικό. Καμία αξία του πολιτισμού μας δεν μπορεί να καθίσταται υπέρτερη από την αξία της ανθρώπινης ζωής. Αυτές είναι οι απόψεις μου και δεν είναι τωρινές, είναι διαχρονικές από τα νιάτα μου. Έχω συμμετάσχει σε διαδηλώσεις, συλλαλητήρια, συγκεντρώσεις, πολλές από αυτές ταραχώδεις, αρκετές φορές και στη πρώτη γραμμή. Δεν σήκωσα ούτε ένα χαλίκι ποτέ για να το πετάξω και να ασκήσω βία. Αυτή είναι η παράδοση της Αριστεράς που υπηρέτησα χρόνια από διάφορες πλευρές και της εξωκοινοβουλευτικής και της θεσμικής γιατί αυτή είναι η διαδρομή μου. Και δεν είναι ατομική υπόθεση, είναι συλλογική. Και ποτέ δεν δέχθηκα ούτε εγώ ούτε κανένας μας ότι μπορεί κανείς να αναθέτει κανείς τον εαυτό του στο όνομα οποιασδήποτε ιδέας να γίνεται τιμωρός και εκτελεστής  κάποιων που έχουν ευθύνη για το ένα ή το άλλο ζήτημα. Αυτές είναι οι αρχές μου, αυτές είναι οι αρχές μας. Αυτή είναι πραγματικά η αγωνία μου: να μην ξαναγίνουν με αφορμή τη 17 Νοέμβρη όσα έγιναν όταν εκείνη ήταν στο φόρτε της και το πολιτικό σύστημα δηλητηριαζόταν φτάνοντας στο σημείο να ενοχοποιείται ο πρόεδρος τότε του ΠΑΣΟΚ, Ανδρέας Παπανδρέου, ως αρχηγός της 17 Νοέμβρη και ο Περικλής Κοροβέσης κλπ. Είδα δημοσιευμένο σε σχόλιο σε εφημερίδα απόσπασμα από το βιβλίο του Παπαχελά για τη ζωή του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη όπου τον εμφανίζει να λέει «είμαι πεισμένος 100% ότι πίσω από τη 17 Νοέμβρη υπήρξε το σκληρό ΠΑΣΟΚ». Είναι δυνατόν να μη βάλουμε πίσω σε αυτή την ιστορία όλα αυτά τα ζητήματα; Όταν εγώ είπα στη συνέντευξη μου ότι κανείς δεν έχει τρομοκρατηθεί από τη 17Ν αυτό μεταφράστηκε, το άκουσα μάλιστα και στο δελτίο ειδήσεων της ΕΡΤ, ότι η 17Ν δεν είχε τρομοκρατήσει κανέναν. Δεν είναι όμως το ίδιο. Εγώ είπα ότι η τρομοκρατία στην Ελλάδα δεν πέρασε, ενώ στην Ιταλία πέρασε, έφτασε στα όρια του εμφυλίου, στην Ελλάδα δεν πέρασε, και αυτό είπα. Αν κανείς ακούσει χωρίς προκαταλήψεις τη συνέντευξη θα καταλάβει, ότι αυτά είπα. Και μετά όταν ξέσπασε ο σάλος, αμέσως έβγαλα διευκρινιστική ανακοίνωση, που αγνοήθηκε. Την επόμενη μέρα έδωσα πολλές συνεντεύξεις όπου διευκρίνισα τι εννοούσα. Αγνοήθηκαν και αυτά απολύτως Το διευκρίνισε και η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ, που λέει ότι ήταν ατυχής η δήλωση μου, και πράγματι ήταν ατυχής και δεν εκφράζουν ούτε το ΣΥΡΙΖΑ ούτε εμένα τον ίδιο, όπως ερμηνεύτηκαν δηλαδή. Και το πιο σημαντικό είναι ότι είναι ξεκαθαρισμένο χωρίς περιστροφές ότι δεν έχουμε καμία σχέση με όλα αυτά, αντίθετα είμαστε σε άλλη πλευρά. Στην πλευρά να μην ηρωοποιήσουμε κανέναν, να μην δραματοποιήσουμε καταστάσεις, να μην πολώσουμε το κλίμα. Σεβαστείτε το, οι στιγμές είναι πάρα πολύ κρίσιμες και δεν μπορεί κανείς στο όνομα του πολιτικού ανταγωνισμού να ξεπερνάει τα όρια. Κατηγορήθηκα ότι προσέβαλα τους νεκρούς λέγοντας ότι ήταν δεξιοί. Ούτε διανοούμαι χρόνια τώρα να προσβάλλω όλους τους νεκρούς. Προφανώς ο Παύλος Μπακογιάννης, ο Αξαρλιάν είναι ξεχωριστές περιπτώσεις, αλλά εγώ μιλώ για όλους γιατί εξήγησα ποια είναι η σχέση μου με την ανθρώπινη ζωή,  πόσο την τιμώ και δεν την διαπραγματεύομαι για κανέναν. Δεν είπα τίποτε παραπάνω από αυτά που ο κ. Μητσοτάκης, οι υπουργοί, τα στελέχη της ΝΔ λένε ότι η παράταξή μας πλήρωσε βαρύ φόρο αίματος από τη 17 Νοέμβρη. Αυτό είπα για να εξηγήσω στη συνέχεια ότι δέχομαι και αναγνωρίζω και σέβομαι οργή, μίσος, αγανάκτηση, ακόμα και αίσθηση εκδίκησης για τους συγγενείς, τους φίλους, την παράταξη την ίδια, αλλά όχι τέτοια αισθήματα και τέτοια συμπεριφορά από το κράτος και από τη κυβέρνηση. Αυτή ήταν η θέση μου. Είναι αυτό προσβολή στα θύματα της 17Ν;»