Στον επιβλητικό ναό, καμάρι των Σκιαθιτών εδώ και 175 χρόνια, επιλεγμένα διηγήματα των δύο συμπατριωτών και σπουδαίων διηγηματογράφων αναγιγνώσκονται από τον παπά-Γιώργη. Γιος παπά ο Παπαδιαμάντης, του Αδαμάντιου Εμμανουήλ-Μοσχοβάκη που διακόνησε μάλιστα στους Τρεις Ιεράρχες, εγγόνι ιερέα ο Μωραϊτίδης, προτού ακόμη οι δρόμοι τους ανταμώσουν ξανά στην Αθήνα-στο εκκλησάκι του Προφήτη Ελισσαίου στο Μοναστηράκι για την ακρίβεια – αμφότεροι έψελναν στη μητρόπολη της γενέτειράς τους. Στον ίδιο χώρο ακριβώς, όπου οι ψαλμωδίες των δύο Αλέξανδρων μοιάζουν πως αντηχούν ακόμη και αντέχουν στο πέρασμα του χρόνου, ο 74χρονος ιερέας από τα Χριστούγεννα και έπειτα, μία φορά την εβδομάδα επιλέγει ένα έργο και με την ανάγνωσή του προσφέρει σε όσους τον παρακολουθούν μέσω live streaming μία αυθεντική εμπειρία μες στην κατανυκτική ατμόσφαιρα των Τριών Ιεραρχών. Τα λογοτεχνικά κείμενα, τόσο του Μωραϊτίδη, όσο και του Παπαδιαμάντη, έγιναν πηγή έμπνευσης για τον π. Γεώργιο Σταματά, ο οποίος εκτιμώντας την αξία τους, κάθε Κυριακή «ανοίγει» ένα παράθυρο στην ομορφιά που χάρισαν με τις πένες τους οι δύο λογοτέχνες. «Από χρόνια έχουμε καθιερώσει τις βραδιές Παπαδιαμάντη και Μωραϊτίδη στο Πνευματικό μας Κέντρο», αποκάλυψε ο παπά-Γιώργης, για να προσθέσει: «Όμως, τώρα που μένει κλειστό, λόγω των συνθηκών, αποφασίσαμε να κάνουμε κάτι μόνοι μας στην εκκλησία και με τη βοήθεια της τεχνολογίας, γίνονται οι προβολές μέσω διαδικτύου. Αρχίσαμε λίγο μετά τη γιορτή των Χριστουγέννων». Η «Κουκκίτσα» του Μωραϊτίδη, καθώς και ο «Αλιβάνιστος» με τον «Κακόμη» του Παπαδιαμάντη, είναι ορισμένα από τα διηγήματα που επιλέχθηκαν από τον σεβάσμιο λευίτη και είναι διαθέσιμα στην ομάδα των Τριών Ιεραρχών στο Facebook, αξιοποιώντας έτσι την τεχνολογία και τη δυναμική των κοινωνικών δικτύων στην προσπάθειά του να προωθήσει και να ενισχύσει τη φιλαναγνωσία στο νησί των Βορείων Σποράδων. «Οι Τρεις Ιεράρχες θεωρούνται το πνευματικό λίκνο των δύο Αλεξάνδρων. Εδώ από μικρά παιδιά έψελναν και συλλειτουργούσαν με τους ιερείς, ενώ ο πατέρας του Παπαδιαμάντη υπήρξε και εφημέριος στον ναό», εξήγησε στη συνέχεια ο Σκιαθίτης ιερέας, ο οποίος αναφερόμενος στους λόγους που τον έστρεψαν στις «ζωντανές» αναγνώσεις, τόνισε: «Την εποχή που ήμουν ακόμη μαθητής στο Δημοτικό Σχολείο, πρωτοδιάβασα κείμενά τους. Θυμάμαι πως στα Αναγνωστικά των Δ’ και Ε’ τάξεων είχαμε το «Πάσχα στη Σκιάθο» του Παπαδιαμάντη και το «Άρρατε πύλας» του Μωραϊτίδη. Μου αρέσει η γλώσσα τους και εντρύφησα στο έργο τους από πολύ μικρός».