Συγκεκριμένα, όπως προβλέπει ο νόμος 4736/2020 – ο νόμος για τη κατάργηση των πλαστικών μιας χρήσης που ψηφίστηκε στη Βουλή τον Οκτώβριο – όλοι οι φορείς του δημοσίου (φορείς Γενικής Κυβέρνησης) έχουν την υποχρέωση να σταματήσουν να προμηθεύονται 10 συγκεκριμένες κατηγορίες πλαστικών προϊόντων μιας χρήσης. Αυτό είναι το πρώτο σημαντικό, κατά το ΥΠΕΝ, βήμα για την κατάργηση των πλαστικών μιας χρήσης στην Ελλάδα, που προβλέπεται να εφαρμοστεί από την 3η Ιουλίου 2021.
Τα είδη
Αναλυτικότερα, από την 1η Φεβρουαρίου 2021 το Δημόσιο δεν μπορεί να προμηθεύεται: Πλαστικά μαχαιροπίρουνα (πιρούνια, κουτάλια, μαχαίρια, ξυλάκια φαγητού), πλαστικά πιάτα, πλαστικά καλαμάκια, πλαστικούς αναδευτήρες ποτών, πλαστικές μπατονέτες, πλαστικά στηρίγματα μπαλονιών (όχι τα μπαλόνια), περιέκτες τροφίμων κατασκευασμένοι από διογκωμένο πολυστυρένιο (όπως φελιζόλ), περιέκτες ποτών από διογκωμένο πολυστυρένιο (όπως φελιζόλ) καθώς και τα καπάκια και τα καλύμματά τους, κυπελάκια για ποτά από διογκωμένο πολυστυρένιο (όπως φελιζόλ) καθώς και τα καπάκια και καλύμματά τους. Επιπλέον, όλα τα προϊόντα που κατασκευάζονται από οξοδιασπώμενη πλαστική ύλη (όπως σακούλες και περιέκτες τροφίμων από οξοδιασπώμενη πλαστική ύλη). Η απαγόρευση των προϊόντων αυτών δεν αφορά δημόσιες συμβάσεις για τις οποίες η διαδικασία ανάθεσης έχει ξεκινήσει πριν την 1η Φεβρουαρίου 2021.
Η κατάσταση στη Μεσόγειο
Όπως αναφέρεται στην έκθεση του WWF, κάθε χρόνο, 570.000 τόνοι πλαστικού καταλήγουν στα νερά της Μεσόγειου. Κι αυτό, είναι σαν να ρίχνουμε στη θάλασσα 33.800 μπουκάλια το λεπτό. Δυστυχώς, η πλαστική ρύπανση αναμένεται πως θα συνεχίσει να αυξάνεται με ραγδαίους αριθμούς τα επόμενα χρόνια, ενώ η παραγωγή πλαστικών απορριμμάτων στην περιοχή υπολογίζεται ότι θα τετραπλασιαστεί έως το 2050.
Τι γίνεται στην Ελλάδα
«Η κατάσταση στην Ελλάδα είναι απογοητευτική. Κάθε χρόνο η χώρα μας παράγει περίπου 700.000 τόνους πλαστικών απορριμμάτων ή διαφορετικά, 68 κιλά πλαστικών κατά κεφαλήν. Εκτιμάται ότι περίπου 11.500 τόνοι πλαστικά απορρίμματα καταλήγουν κάθε χρόνο στις ελληνικές θάλασσες ετησίως, σχεδόν το 70% από αυτά επιστρέφει πίσω στις ελληνικές ακτές.