Ο δήμαρχος Τζιούμης μάλιστα επιθυμεί η πρωτοβουλία αυτή να επεκταθεί και στα χωριά των ορίων ευθύνης του και όχι μόνο στη πρωτεύουσα του νομού Αρκαδίας την Τρίπολη.  Τώρα, το πως οι τοπικοί άρχοντες του κάθε χωριού, όχι θεσμικά αλλά βάση… παλαιότητας, θα υποδεχθούν τα …καλόπαιδα για να ζωγραφίσουν τους κάδους απορριμμάτων εικάζεται πως θα απαιτηθεί συμβούλιο και ψηφοφορία. Αν πάντως η ιδέα περάσει και αποκτήσουν και τα χωριά πολύχρωμους κάδους, τότε θα μιλάμε για ένα νέο λάβαρο της επανάστασης έναντι της κατεστημένης ελληνικής πραγματικότητας πολλών χωριών που και θέση να αλλάξει μια καρέκλα σε ένα καφενείο αποτελεί λόγο διένεξης. Αστειευόμαστε φυσικά και μέσα μας όλοι θα θέλαμε να συναναστρεφόμαστε χωρικούς και να μας αγκαλιάζουν με την γαλήνη και την έμφυτη φιλοξενία τους. Προσωπικά σε κάθε χωριό που έχω ταξιδέψει, παίρνω φεύγοντας μια απέραντη …θλίψη που επιστρέφω στο αχανές και απρόσωπο κλεινόν άστυ αναπολώντας την αγάπη και τα μαθήματα ζωής των ανθρώπων με Α κεφαλαίο των χωριών. Στη Τρίπολη πάντως η νέα δημοτική αρχή εμφανίζεται έτοιμη να υποδεχθεί και άλλες ιδέες από εθελοντές ώστε να θησαυρίσει ο τόπος από καινοτομία αλλά και να λάμψει η δημιουργική ευφυΐα των πολιτών. Μεταξύ πάντως, τις σκοτεινές μέρες που διανύουμε κάθε τι που μας ταξιδεύει το μυαλό είναι ευπρόσδεκτο. Βλέπετε τι συμβαίνει όταν μια δημοτική αρχή δεν είναι αρτιοσκληρωτική αλλά ανοιχτόμυαλοι;  Ο δήμαρχος εκεί δεν το έκανε για τις ψήφους. Απλά αν στο τέλος της θητείας του έχει να θυμάται και κάτι ακόμη, αυτό θα είναι πως δεν ευνούχισε την δημιουργικότητα των συμπολιτών του αλλά αντίθετα την ενίσχυσε. Και εκείνοι θα θυμούνται πως δεν υπάρχει ασχήμια παρά μόνο στο μυαλό κάποιων. Διότι στο δικό τους εθελοντικό μυαλό κυριαρχεί η ομορφιά που θέλουν και κατάφεραν να την διασπείρουν. Ναι εθελοντικά το έκαναν. Άλλωστε η ελευθερία επιλογής πάντα φέρνει τα καλύτερα αποτελέσματα και βγάζει από όλους τον καλύτερο εαυτό τους.